Οι εκεχειρίες, ο πόλεμος, το παζάρι της ειρήνης

του Πάνου Χαρίτου 10/8/2014

Οι εκεχειρίες διαδέχονται η μία την άλλη, οι εχθροπραξίες το ίδιο και οι συνομιλίες μέχρι που γράφονταν αυτές οι γραμμές ήταν σε εξέλιξη. Η επανέναρξη της εκτόξευσης ρουκετών προς τα εδάφη του Ισραήλ, με τη λήξη της κατάπαυσης πυρός των 72 ωρών, την προηγούμενη Παρασκεύη, ήταν απολύτως αναμενόμενη.’ξιον παρατήρησης είναι το γεγονός πως ενώ η Χαμάς, ήταν η οργάνωση η οποία απέρριψε την παράταση της εκεχειρίας, η ίδια σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, είχε δώσει εντολή στο ένοπλο τμήμα της να μην προχωρήσει σε επιθέσεις. Αντίθετα αυτοί που με την ολοκλήρωση της εκεχειρίας έβαλαν αμέσως κατά του Ισραήλ ήταν η Ισλαμική Τζιχάντ.Η Χαμάς σε επίπεδο δηλώσεων εμφανίζεται μαχητική και αδιαπραγμάτευτη, ωστόσο στο πεδίο κάνει κράτει τις μηχανές του πολέμου.  Όπως και το Τελ Αβιβ, έτσι και Χαμάς, δεν επιθυμούν τη συνέχιση του πολέμου. Ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Η Χαμάς χρησιμοποιεί μια πολεμική ρητορική για να διαπραγματευτεί και να αποσπάσει τα ζητούμενα της μόνομης εκεχειρίας. Το Ισραήλ απαντά με αεροπορικές επιθέσεις, στις επιθέσεις που δέχεται από τη Γάζα, ενώ φέρεται να έχει συμφωνήσει στους όρους κλειδιά που είχαν τεθεί από Παλαιστινιακής πλευράς στο Κάιρο. Η απόσυρση των διαπραγματευτών του από την Αίγυπτο την Παρασκεύη, είχε να κάνει κυρίως με την επικοινωνιακή διαχείρηση του θέματος εντός του Ισραήλ και δεν σχετιζόταν στο ελάχιστο με πραγματική πρόθεση διακοπής των συνομιλιών. Με το έφυγαν οι πρώτες ρουκέτες από τη Γάζα το πρωί της Παρασκεύης, οι πολίτες των νότιων περιοχών του Ισραήλ και μαζί με αυτούς και σημαντικό μέρος του τύπου, άσκησαν κριτική στην κυβέρνηση Νετανιάχου για τα αποτελέσματα της στρατιωτκής επιχείρησης όλο το προηγούμενο διάστημα. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, είχε δηλώσει πως μέχρι το τέλος της επιχείρησης θα σταματήσουν οι ρουκέτες και θα καταστραφούν τα τούνελ. Και τα δυο έμειναν στόχοι. Το Ισραήλ βγήκε από τη Γάζα και το ερώτημα που έμεινε ήταν γιατί έγινε αυτή η επιχείρηση. Υπό αυτές τις συνθήκες αναμενόμενη ήταν και η αντίδραση του Τελ Αβιβ να βομβαρδίσει εκ νέου στόχους στη Γάζα. Σε πρώτο στάδιο η βομβαρδισμοί από τις δυο πλευρές ήταν περιοριμένης κλίμακας. Ουσιαστικά και οι δυο δήλωναν παρών στο πεδίο, ωστόσο και οι δυο επιθυμούν το συντομότερο δυνατόν τους τίτλους τέλους. Η κυβέρνηση Νετανιάχου έχει ήδη απομακρύνει το μεγαλύτερο αριθμό αρμάτων μάχης και στρατιωτών από την περιοχή. Η Χαμάς επίσης γνωρίζει πως η εξακολούθηση των μαχών θέτουν σε κίνδυνο τα όποια οφέλη αποκόμισε δημοσκοπικά το προηγούμενο διάστημα, ενώ η επιμονή της σε δευτερεύοντες όρους στις συνομιλίες του Καίρου, θα μπορούσε να επηρρεάσει αρνητικά τη διαπραγματευτική δυνατότητα του πολιτικού βραχίωνά τους. Το παζάρι της μόνιμης εκεχειρίας Οι όροι που φέρεται να έχουν γίνει αποδεκτοί από πλευράς Τελ Αβιβ, σχετίζονται με τη δυνατότητα ανεφοδιασμού με υλικά για την ανοικοδόμηση της Γάζας με ακτοπλοική σύνδεση με τη Λάρνακα της Κύπρου. Η χαλάρωση του αποκλεισμού των συνόρων του με τη Γάζα (μέχρι το βράδυ της Παρασκεύης δεν υπήρχαν διαρροές επι αυτού) και βρίσκοταν σε εξέλιξη συζητήσεις Αιγύπτιων αξιωματούχων με Παλαιστίνιους για τον αριθμό των αιχμαλώτων των οποίων αξίωναν την απελευθέρωση. Το αίτημα της Χαμάς για πλήρη λειτουργία του αεροδρομίου και του λιμανιού της Γάζας είχε τεθεί εκτός του πλαισίου των συζητήσεων. Επίσης η γραμμή σύνδεσης με την Κύπρο θα εποπτεύεται από ευρωπαίους αξιωματούχους (πιθανότατα γερμανούς που θα αναλάβουν το ρόλο αυτό). Απο πλευράς Ισραήλ το αίτημα για αφοπλισμό της Χαμάς θεωρήθηκε μη ρεαλιστικό εξ αρχής. Αντίθετα αυτό που φέρεται να πρότεινε η πλευρά του Μαχμούντ Αμπάς ήταν την ασφάλεια των συνόρων της Γάζας, να αναλάβει η Φατάχ, ενώ οι Ισραηλινοί διαπραγματευτές αντιπρότειναν μια Ευρωπαική δύναμη ή κυανόκρανους. Αν και το Τελ Αβιβ απέσυρε την διαπραγματευτική του ομάδα από την Αίγυπτο, αναφέροντας πως δεν θα συμμετάσχει σε αυτές ενόσω εξακολουθούν οι επιθέσεις των ισλαμικών οργανώσεων, οι συνομιλίες συνεχίστηκαν. Σύμφωνα με Αιγύπτιους και Παλαιστίνιους αξιωματούχους, μια συμφωνία των δυο πλευρών δεν είναι μακριά από την επίτευξή της, με δεδομένο ό,τι δεν θα προκύψει κάτι δραματικό στο πεδίο της ένοπλης αντιπαράθεσης. Το κόστος της ανοικοδόμησης Στο ανθρωπιστικό σκέλος και σε ό,τι αφορά την κατάσταση στην Γάζα, τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν το μέγεθος της καταστροφής. Σύμφωνα με Παλαιστίνιους αξιωματούχους η ανοικοδόμηση των ισοπεδωμένων συνοικιών θα κοστίσει περίπου έξι δισεκατομμύρια δολάρια. 267 εκατομμύρια δολάρια θα κοστίσει η ανοικοδόμηση των εργοστασίων που καταστράφηκαν. Στα ποσά αυτά δεν συνυπολογίζονται οι καταστροφές στο οδικό δίκτυο της Γάζας, το εργοστάσιο ρεύματος, το σύστημα υδροδότησης και το αντίστοιχο διαχείρισης των ομβρίων υδάτων τα οποία πλέον καταλήγουν στη θάλασσα. Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα αναδεικνύεται σε στοίχημα για τα Ηνωμένα Έθνη. Η σίτιση εκτοπισμένων και μη, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί δίχως άμεσες εισαγωγές. Η καταστροφή των υποδομών παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, περιορίζουν τη δυνατότητα αποθήκευσης τροφίμων. Ακόμα και το ψωμί εισάγεται με φορτηγά των Ηνωμένων Εθνών από τη Δυτική Όχθη. Έξι τόνοι ψωμιού απαιτούνται για τις καθημερινές ανάγκες της Γάζας.  Η στέγαση των 206.000 εκτοπισμένων θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, αφού τα σχολεία των Ηνωμένων Εθνών στα οποία η πλειοψηφία αυτών διαμένει, ξεκινούν μαθήματα την 1η Σεπτεμβρίου. Αρκετά σχολεία έχουν υποστεί ζημιές από βομβαρδισμούς και θα χρειαστεί να επισκευαστούν. Η καταστροφές που προκλήθηκαν στη Γάζα, στο διάστημα των επιχειρήσεων από το Ισραήλ, είναι μοναδικές σε σχέση με ό,τι είχε συμβεί στο παρελθόν στην εν λόγω περιοχή. Οι κάτοικοι αποκαμωμένοι από τις κακουχίες και τον πόλεμο, δηλώνουν εξοργισμένοι με το Ισραήλ και χαιρετίζουν τη στάση της Χαμάς που αντιστεκόμενοι διεκδικούν τον τερματισμό του αποκλεισμού της Γάζας. Σύμφωνα με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό η χώρα του «δεν θεωρεί εχθρούς τους κατοίκους της Γάζας, μόνος εχθρός είναι η Χαμάς». Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο, τότε το Ισραήλ απέτυχε παταγωδώς, αφού με τις επιχειρήσεις του στη Γάζα, δημιούργησε την επόμενη γενιά των μαχητών της Χαμάς και εκτίναξε τη δημοτικότητα της οργάνωσης σε δυσθεώρητα ύψη. ’θελά του άραγε ;