Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Και τώρα τι; Μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης

του Ευτύχη Μπιτσάκη
Αυτές τις ημέρες κορυφώνεται το δράμα που παίζεται σε βάρος της χώρας μας, «στιγμή» (με την εγελιανή έννοια του όρου) που θα απαντήσει στο ερώτημα: υποτέλεια ή εθνική ανεξαρτησία και προοδευτική πορεία με στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό. Ουσιαστικά είμαστε μια χρεοκοπημένη χώρα. Πώς φτάσαμε λοιπόν εδώ; Η απάντηση είναι απλή και σαφής: Οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις υπέταξαν το αίτημα της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής προόδου στο ταξικό συμφέρον της κυρίαρχης τάξης. Οι μετέπειτα αγώνες της Αριστεράς συνδύαζαν διαλεκτικά (ή έπρεπε να συνδυάζουν) το πατριωτικό (εθνική ανεξαρτησία) με το ταξικό (κοινωνική απελευθέρωση, σοσιαλισμός)
ΣΗΜΕΡΑ, ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ γενικής κρίσης του καπιταλισμού, το κεφάλαιο (με κυρίαρχο το χρηματιστικό), με την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, δεν επιχειρεί απλώς να μεταφέρει τα αποτελέσματα της κρίσης σε βάρος της εργατικής τάξης και των υποτελών στρωμάτων. Επιδιώκει να καταστρέψει όσα κέρδισαν οι λαοί την περίοδο του αιματοβαμμένου καπιταλισμού (πληρωμή της εργατικής δύναμης, κράτος πρόνοιας, προοδευτική παιδεία κλπ.). Με τον οικονομικό πόλεμο, ο επί του παρόντος νικηφόρος καπιταλισμός επιδιώκει να συνθλίψει τις κοινωνικές αντιστάσεις και ταστόχρονα να σαρώσει τα κινήματα εθνικής ανεξαρτησίας. Η χώρα μας επιλέχθηκε ως πειραματόζωο για την εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης θεωρίας και πράξης. Γιστί; Επειδή λόγω ειδικών συνθηκών, αλλά και επειδή η εγχώρια κυρίαρχη τάξη, υποτελειακή από παράδοση, θα δεχόταν πιο εύκολα αυτόν τον εθνοκτόνο ρόλο.
Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ περιπέτεια θα λυθεί ή με την καταστροφή της ανθρωπότητας ή με τη νίκη των δυνάμεων του σοσιαλισμού (καταστροφή του ενός πόλου της αντίθεσης ή και των δύο, κατά τη μαρξιστική αντίληψη της ιστορίας). Η «νομοτέλεια» ισχύει και για τη χώρα μας.
Ποιος θα έπρεπε λοιπόν να είναι ο στρατηγικός στόχος της δικής μας Αριστεράς; Ενας και μοναδικός: ο σοσιαλισμός. Αλλά: η κατάσταση της χώρας μας είναι καταστροφική. Υπάρχει όμως επαναστατική κατάσταση, προϋπόθεση για τη νίκη των δυνάμεων του σοσιαλισμού; Η απάντηση είναι δεδομένη και αρνητική. Το τι θα μπορούσε να γίνει με την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και του καθεστώτος της υποτέλειας συνολικά είναι κάτι που δεν μπορούμε να το προβλέψουμε.
Συνεπώς: Με δεδομένες τις δικές μας συνθήκες, ο λαός της Αριστεράς ψήφισε ΣΎΡΙΖΑ. Σήμερα για πρώτη φορά στη χώρα μας έχουμε κυβέρνηση της Αριστεράς. Πώς έγινε το «θαύμα»; Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρινόταν στις ελπίδες των αριστερών: ήταν ένα πρόγραμμα «επαναστατικού» ρεφορμισμού. Αυτό που απαιτούσε η συγκεκριμένη «στιγμή».
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα πρόγραμμα σωτηρίας του ελληνικού λαού και οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας στο πλαίσιο της Ε.Ε., με στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό (ο στρατηγικός στόχος σημειωνόταν στο τέλος του προγράμματος, χωρίς συγκεκριμενοποίηση και -συνεπώς- χωρίς να πείθει).
Ποιοι ήταν λοιπόν οι βασικοί στόχοι του προγράμματος; «θάψιμο» του μνημονίου. Επαναδιαπραγμάτευση και κούρεμα του χρέους. Οχι εκποίηση της κρατικής περιουσίας και γενικότερα του πλούτου της χώρας. Δίκαιο φορολογικό σύστημα με κύριο στόχο το μεγάλο κεφάλαιο. Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων. Κατώτερος μισθός 751 ευρώ. Βελτίωση μισθών και συντάξεων. Επαναπρόσληψη των απολυμένων και αυτών που βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας (αξιολόγηση). Προοδευτική αναμόρφωση της παιδείας. Κατάργηση των «Συμβουλίων» στα ΑΕΙ και αποκατάσταση της νομιμότητας. Ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας και κατάργηση της υποταγής της έρευνας και της παιδείας στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Επαναφορά της νομιμότητας και ανασυγκρότηση της ΕΡΤ, αρχίζοντας από μηδενική βάση. Αποκατάσταση της εθνικής ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας.
ΣΗΜΕΙΩΣΑ ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ σημεία του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόγραμμα αυτό δεν υπερέβαινε τα όρια του καπιταλισμού. Δεν ήταν πρόγραμμα ρήξης με την Ε.Ε. Ηταν όμως, εάν εφαρμοζόταν, ένα πρόγραμμα σωτηρίας του ελληνικού λαού, που θα δημιουργούσε, ενδεχομένως, δυνατότητες για μια ριζοσπαστική-«επαναστατική» πορεία.
Συνολικά, το πρόγραμμα αυτό συνδύαζε διαλεκτικά το κοινωνικό με το πατριωτικό στοιχείο. Δεν επαγγελλόταν μια ανέφικτη (επί του παρόντος) επανάσταση. Ανταποκρινόταν όμως στις ανάγκες και στις δυνατότητες της «συγκεκριμένης κατάστασης» και ψηφίστηκε από τον λαό της Αριστεράς. Το πρόγραμμα καταπολεμήθηκε από τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς. Εδώ θυμόμαστε τον Μπρεχτ: "Δεν μας αρέσει η απόφαση του λαού; Να αλλάξουμε λοιπόν λαό!"
ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΗΠΩΣ αποδεκτό αυτό το θετικά ρεφορμιστικό πρόγραμμα από τους λύκους της Ε.Ε., υπαλλήλους και αφεντικά; Η σύγκρουση θα ήταν δυνατόν να αποφευχθεί; Μια θετική απάντηση θα προϋπέθετε αφέλεια: υποτίμηση της αναλγησίας του κεφαλαίου και των υπηρετών του. Γιατί κυρίως οι Γερμανοί αντέδρασαν με αυτή την απάνθρωπη σκληρότητα; Το βασικό, κατά τη γνώμη μου, δεν ήταν το πρόβλημα του χρέους. Οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι είχαν στόχο να συντρίψουν τη δυνατότητα μιας αριστερής κυβέρνησης στην Ευρώπη. Να σβήσουν το αχνό φως που φαινόταν να ανατέλλει στον ορίζοντα της ηπείρου και να επιβεβαιώσουν το δόγμα της αιωνιότητας του καπιταλισμού και του μονόδρομου.
ΗΜΕΡΕΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ, ΣΚΛΗΡΩΝ μαχών, αναλγησίας των τοκογλύφων, αποκάλυψη της μικρότητας των υπαλλήλων του ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Κατάληξη σε μια απόφαση που εγκρίθηκε από το Γιούρογκρουπ. Αλλά οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν και ίδωμεν. Σημειώνω τα βασικά σημεία της ελληνικής πρότασης.
Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Μείωση του ΦΠΑ. Δίκαιο φορολογικό σύστημα και -συνεπώς- φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου
Εκσυγχρονισμός της φορολογικής και τελωνειακής διοίκησης. Ελεγχος των δημόσιων δαπανών. Μεταρρύθμιση της κοινωνικής ασφάλισης.
Σύγχρονη δημόσια διοίκηση και καταπολέμηση της διαφθοράς. Καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων και προϊόντων καπνού. Μείωση του αριθμού των υπουργείων από 16 σε 10.
Στον καθαυτό οικονομικό τομέα, εφαρμογή του μέτρου των δόσεων και αντιμετώπιση των τραπεζικών και μη εξυπηρετούμενων δανείων κ.λπ. Πολιτική για την προώθηση της ανάπτυξης κ.λπ. Όλα αυτά θα μπορούσε να τα κάνει και μια μη υποτελής αστική κυβέρνηση.
ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΕ αντίθεση με παλιότερες δεσμεύσεις: Δεν θα καταργηθούν οι ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί. Επανεξέταση ιδιωτικοποιήσεων που δεν έχουν προκηρυχθεί. Ενοποίηση οργανισμών, υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών της Ε.Ε. θα εκποιηθεί λοιπόν κρατική και μη περιουσία; Ο αρμόδιος υπουργός το αρνείται. Ενοποίηση του ΤΑΙΠΕΔ με οργανισμούς αντί για κατάργηση (αν «δεν πουλάμε», τι χρειάζεται το ΤΑΙΠΕΔ;).
Επιμήκυνση της δανειακής σύμβασης. Στην περίοδο αυτή θα ισχύει το σημερινό μνημόνιο; Επιτυχία ήταν η μείωση του λεγόμενου «πρωτογενούς πλεονάσματος», αυτής της απάτης σε βάρος των λαϊκών αναγκών. Ως προς την εργασία: Αξιοποίηση βέλτιστων πρακτικών της  Ε.Ε. σε όλο το εύρος της νομοθεσίας (βέλτιστες πρακτικές!) Σχέδιο προσωρινής απασχόλησης για τους ανέργους.
ΕΞΥΠΝΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας (έξυπνη αντί αποκατάσταση!) με ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης (ευελιξία και δικαιοσύνη: ασύμβατες έννοιες). Ως προς την ανθρωπιστική κρίση: ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Κουπόνια τροφίμων (επιστρέφουμε στο 1941!). Και επίσης: εξασφάλιση ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο (σολομώντεια λύση: και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη).
Δόθηκε μια σκληρή μάχη. Ο πόλεμος δεν τελείωσε. Να βοηθήσουμε το λαϊκό κίνημα για να μας βοηθήσει. Και ας μη βιαζόμαστε να καταδικάζουμε! Ας πιέζουμε προς ριζοσπαστικές λύσεις και ας είμαστε αντικειμενικοί όταν κρίνουμε. Και να ξέρουμε ότι το ρεφορμιστικό πρόγραμμα χρειάζεται χρήμα και το χρήμα το έχει ο εχθρός. Κριτική, ναι! Αλλά σοβαρή, επιστημονική και δημιουργική. Αν πέσει η κυβέρνηση, θα ξανάρθουν οι καταστροφείς της Ελλάδας. Και από κοντά, το φίδι της Χρυσής Αυγής. Έγινε ένα λειψό βήμα. Ας βοηθήσουμε το επόμενο.



4 σχόλια:

Η ΕΛΠΙΔΑ ΕΦΥΓΕ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ είπε...

Αν πέσει η κυβέρνηση, θα ξανάρθουν οι καταστροφείς της Ελλάδας. Και από κοντά, το φίδι της Χρυσής Αυγής.

Ανώνυμος είπε...

MIA ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ (ΤΟΥΣ) ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤ(Η)ΕΣ ΤΟΥ BLOG ΒΟΙΩΤΙΚΑ. ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΤΕΙ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΥΚΤΕΣ ΠΟΛΛΑ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΑΣΚΟΥΝ ΣΚΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ. ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΘΟΥΝ. Η ΑΥΤΟΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΙΣΩΣ Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΘΕΡΝΕΙ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΜΑΥΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΒΑΘΕΙΕΣ ΝΥΚΤΕΣ ΤΩΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ. Ο ΕΡΜΟΣ Μ. ΓΛΕΖΟΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΦΙΛΟΞΕΝΗΘΗΚΕ ΣΤΟ BLOG... ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ ;

ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΕΡΙΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΑΙΠΕΔ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ είπε...

Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ*

Tο δημόσιο χρέος που προέκυψε λόγω της ανάληψης από τα κράτη των χρεών των τραπεζών είναι η βασιλική οδός υφαρπαγής της περιουσίας του δημοσίου και εξαθλίωσης της εργασίας. Αυτή είναι η βαθύτερη ουσία της στρατηγικής του παγκόσμιου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να βρεθεί ανέτοιμος στην αναμενόμενη σύγκρουση με την ΕΕ , την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, σπαταλώντας το λαϊκό κεφάλαιο του 27% σε πολιτικούς τακτικισμούς, που οδήγησαν μεν στην κυβέρνηση χωρίς όμως τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα της χώρας σε συνθήκες ασφυκτικής πίεσης από τους λεγόμενους θεσμούς.

Τούτων δεδομένων, η περιουσία του δημοσίου είναι το μεγάλο θύμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Η εκποίηση της αποδίδεται με τον ουδέτερο όρο των μεταρρυθμίσεων και αφορά σε γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις χωρίς καν το όφελος του πενιχρού τιμήματος που πηγαίνει στην αποπληρωμή του χρέους, το οποίο απομειώνεται ελάχιστα.

Η περιουσία του δημοσίου είναι θεμελιώδης προϋπόθεση , μοχλός για την παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση η οποία βρίσκεται εδώ και καιρό στις καλένδες μαζί με τη φορολογία του πλούτου (Εκκλησία, μεγάλη ιδιοκτησία, τραπεζίτες, βιομήχανοι , εφοπλιστές κλπ. ) , που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σχετικά άμεσα την χρηματοπιστωτική ασφυξία.

Με το άρθρο 24 παρ. 2 σε άσχετο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, που αφορά σε ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών, όχι μόνο δεν καταργείται το ΤΑΙΠΕΔ αλλά αντίθετα η ΕΤΑΔ ΑΕ - στην οποία ανήκουν όλα τα ακίνητα του δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων και των Ολυμπιακών Ακινήτων, καθώς και η περιουσία του ΕΟΤ - απορροφάται από το ΤΑΙΠΕΔ.Στα μεταβιβαζόμενα ακίνητα του δημοσίου ανήκουν και τμήματα της δημόσιας κτήσης (ακτές , δάση, λιμάνια, σπήλαια κ.α.) που είναι βάσει του Συντάγματος αναπαλλοτρίωτα.

ΠΕΡΙΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΑΙΠΕΔ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ είπε...

Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο 3986/2011 του ΤΑΙΠΕΔ, όπως ισχύει σήμερα, προβλέπεται η αξιοποίηση, συμπεριλαμβανομένης και της πώλησης, των ακινήτων που περιέρχονται στο ΤΑΙΠΕΔ προκειμένου το αντίτιμο να δοθεί στην εξόφληση του χρέους.

Στο ίδιο άρθρο 24 παρ. 1 καταργείται μεν η Παράκτιο Μέτωπο ΑΕ αλλά όλο σχεδόν το παράκτιο μέτωπο Σαρωνικού έχει περιέλθει με την παράγραφο 2 στο ΤΑΙΠΕΔ, καθώς ανήκει στην ΕΤΑΔ ΑΕ.

Τα παραπάνω περιλαμβάνονται στην επιστολή του Υπουργού Οικονομικών με την οποία εξειδικεύεται η συμφωνία που έγινε στo Eurogroop στις 20 Φεβρουαρίου 2015.

Κάτω από τον τίτλο « Πολιτικές για την προώθηση της ανάπτυξης, Ιδιωτικοποιήσεις και διαχείριση δημόσιας περιουσίας» αναφέρονται τα εξής :

Για προσέλκυση επενδύσεων σε τομείς κλειδιά και για να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία, οι ελληνικές αρχές

Θα δεσμευθούν ότι δεν θα καταργήσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί. Στην περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει προκηρυχθεί η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία σύμφωνα με τη νομοθεσία.

Θα διαφυλάξουν την παροχή βασικών δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών από τις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις /τομείς, με βάση και τους εθνικούς στόχους πολιτικής και την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ.

Θα επανεξετάσουν τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν προκηρυχθεί , αποσκοπώντας στην βελτίωση των όρων έτσι ώστε να βελτιστοποιηθούν τα μακροπρόθεσμα οφέλη του δημοσίου, να δημιουργηθούν έσοδα, να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός , να προωθηθεί η οικονομική ανάκαμψη και να ενισχυθούν οι μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης .

Θα υιοθετήσουν μία προσέγγιση μέσω της οποίας οι νέες περιπτώσεις θα εξετάζονται κατά περίπτωση ανάλογα με την αξία τους , με έμφαση στις μακροχρόνιες μισθώσεις, κοινοπραξίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και συμβολαίων που μεγιστοποιούν όχι μόνο τα κυβερνητικά έσοδα αλλά και τις προοπτικές των ιδιωτικών επενδύσεων.

Θα ενοποιήσουν το ΤΑΙΠΕΔ με διάφορους δημόσιους οργανισμούς που βρίσκονται διασκορπισμένοι με στόχο την ανάπτυξη της δημόσιας περιουσίας και την ενίσχυση της αξίας της μέσω μικροοικονομικών πολιτικών και αναθεωρήσεων στα δικαιώματα ιδιοκτησίας .

Η επιστολή αυτή εξωραίζει την αμείλικτη δέσμευση αποπληρωμής του χρέους μέσω των ιδιωτικοποιήσεων που προωθούνται από το ΤΑΙΠΕΔ, εμφανίζοντάς την ως ευέλικτη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας από την οποία μάλιστα μπορεί να προκύψουν και έσοδα για το κράτος .

Πρέπει να τονιστεί ότι με το άρθρο 24 παρ. 2 η κυβέρνηση εντάσσει στις μνημονιακές ρυθμίσεις όχι μόνο όσα ακίνητα είχαν μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ από τις προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά το σύνολο της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Δεν πρόκειται λοιπόν για ένα «έναν έντιμο συμβιβασμό» στον οποίο κατά δήλωση της αποσκοπεί η κυβέρνηση ούτε μόνο για πλήρη αθέτηση των προεκλογικών της δεσμεύσεων. Πρόκειται για απαξίωση των σημαντικών αγώνων που τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο έδωσαν όλα αυτά τα χρόνια αποτρέποντας σε μεγάλο βαθμό την εκποίηση της περιουσίας του δημοσίου.