Μια υποψία ταραχής στο Χρυσοτρίκλινο…

Ταράχθηκαν οι Πρίγκηπες στο Ιερό Παλάτιο.
Νωρίς -λίαν πρωί- για τους Σεπτούς Γόνους, γύρω στις 9 με την ώρα των λαϊκών, έφθασαν από την αγορά τα νέα
 στα Κάτω Δώματα. Και πρώτοι ρίγησαν καθώς τα έμαθαν οι Ευνούχοι.
Ενας πληβείος, λέει, ανέβηκε μόνος του στον Σταυρό
εν Μέση Οδώ
μεσ’ στην Πλατεία Συντάγματος
μέσα στη μέση στο Μεϊντάνι.
 Κι εκεί, μπροστά στα μάτια πλήθους πληβείων απέθανε, χωρίς υπόσχεση αναστάσεως να αφήσει, χωρίς κάποιαν ελπίδα άλλη να υπαινιχθεί πως υπάρχει,
χωρίς κάποιο σημείο που να μπορεί αισίως να ερμηνευθεί πίσω του να κληροδοτήσει.
Τίποτα.
Απλώς έδωσε τέλος ο ίδιος στη ζωή του, λέγοντας ότι ζωή δεν είναι πια, και με το ίδιο του το χέρι, αυτόχειρ, κατέληξε.
Σφόδρα ταράχθηκε το πλήθος και ο ένας με τον άλλον άρχισαν να συναθροίζονται στην Αγορά, από στόμα σε στόμα τα νέα, τι έγινε και πώς και γιατί;
Αυτό το «γιατί» εξόχως ανησυχητικό και με αυτό το «γιατί» μαντάτο έσπευσαν οι σμπίροι στους Ευνούχους και οι Ευνούχοι από τα Κάτω Δώματα
στα Ανω, να πληροφορήσουν τους Σεπτούς Περίκλειστους για την ταραχή, και πιθανώς την αναταραχή που διατρέχει την Αγορά κι αναστατώνει την Πόλη.

Κι αυτοί, οι Σεπτοί, ήρεμοι όπως πάντα, νηφάλιοι και γνώστες -παλιές γενιές αυτές οι Δυναστείες- το πρώτον
είπαν να ειπωθεί στο πλήθος για τη βαθειά τους θλίψη! Πρώτα αυτό: ότι θρηνούν! Και ύστερα ότι το πράγμα θα εξετασθεί. Δικαιοσύνη θα αποδοθεί.
Ας μην ανησυχούν οι πληβείοι - άλλωστε οι
καιροί είναι κρίσιμοι, δεν είναι ωφέλιμη η αταξία, θα εξετάσουν οι Σεπτοί, θα
 αποφανθούν οι επαΐοντες. Ολα θα γίνουν όπως προβλέπουν οι νόμοι - έτσι
 παράγγειλαν οι Γόνοι των Δυνατών οι πάνσεπτοι, απαραβίαστοι και ιεροί, έτσι έσπευσαν να διαδώσουν στο πόπολο και οι Ευνούχοι, ώστε
να κρατηθεί σε τάξη η Αγορά, να συνεχισθούν οι δοσοληψίες.
Κι ενώ έτσι είπαν οι Ιεροί στους σμπίρους τους να πράξουν, φώναξαν οι ίδιοι τους Πραίτορες, τα Ντόμπερμαν και τους Γκόλντεν Γκαουλάιτερ Οπίνιον Μέικερς να συσκεφθούν περί το πρακτέον.
- Να τον βγάλουμε «διαταραγμένον» , είπε ο ένας, «παρία» είπε ο άλλος, «σαλόν» είπε ο τρίτος - δεν γίνεται
 φώναξαν εν χορώ οι σμπίροι. Αφησε πίσω του γράμμα και γραφή -τώρα ευρέθη!- στο οποίο κατηγορεί εσάς τους Σεπτούς ότι του κάψατε τη ζωή και για αυτό σας την πετάει στα μούτρα.
Παύσις.
Θα μπορούσε να ήταν και θλίψη, αν δεν ήταν απλώς μια έκδηλη αμηχανία.
 Και τότε μίλησε ο πιο πονηρός απ’ τους Σεπτούς -παλιά αλεπού και δεινός ρήτωρ- «αυτή είναι η λύσις» δήλωσε.
«Η σιωπή μας απέναντι στον νεκρό.
Η αμηχανία μας η οποία μπορεί να εκληφθεί κι ως θλίψη.
Έτσι "σεμνά" να απορροφήσουμε το γεγονός!
Οχι πως πρέπει να αμελήσουμε να διατρανώσουμε αυτή μας τη θλίψη, θερμά να είναι τα συλλυπητήριά μας προς τους οικείους του, αλλά
 και τον λοιπό λαό!
Που περνάει δύσκολες ώρες! Δεν είναι τώρα η στιγμή για εκμετάλλευση του τραγικού συμβάντος,
 αυτό να τονίσουμε», είπε ο πιο πονηρός απ’ τους Σεπτούς - σιγά την πονηρία δηλαδή, απλά πράγματα. Γνωστά:
«Οι ευθύνες θα αναζητηθούν».
«Η δικαιοσύνη θα αποδοθεί».
Κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. «Τα παραπάνω, θα είναι πολιτική εκμετάλλευση του γεγονότος».
Ισως, τέλος, να επρόκειτο περί αδύναμου χαρακτήρος. Αν αυτοκτονούσαν όλοι όσοι δεν αντέχουν την πολιτική μας, δεν θα μας έμενε κανείς να κυβερνήσουμε - πήγε να καγχάσει ο Πρωτοσεπτός,
αλλά ήταν η θλίψη του σπουδαία και δεν εκάγχασε...
Ζήτησε μάλιστα να του φέρουν κι ένα κρεμμύδι - ήταν σπουδαία η θλίψις του και θα έπρεπε το δάκρυ να φανεί...
από enikos