1) Με τη φράση «Η ΔΕΥΑΛ αποφάσισε την αναπροσαρμογή των τιμολογίων ύδρευσης και αποχέτευσης» που αναφέρει η Επιχείρηση, εννοεί ότι αποφάσισε την αύξηση κατά 100% της αξίας κατανάλωσης νερού ανά κυβικό μέτρο (μ3). Το ερώτημα είναι γιατί δεν το λέει αυτό, ακόμα και σήμερα, με το όνομά του ;
2) Η ΔΕΥΑΛ παραδέχεται ότι το τέλος 80% επί της αξίας της κατανάλωσης νερού, που είχε επιβληθεί από συστάσεως της Επιχείρησης, έχει πλέον με νόμο καταργηθεί. Ισχυρίζεται όμως ότι είχε τη δυνατότητα να συνεχίζει να το επιβάλει.
Τι δεν λέει όμως στην απάντησή της: ότι το ειδικό αυτό τέλος είχε προβλεφθεί στο άρθρο 11 του Ν. 1069/1980 αποκλειστικά και μόνο «για τη μελέτη, κατασκευή και επέκταση των έργων υδρεύσεως και αποχετεύσεως» και όχι γενικά για τις ανάγκες κάλυψης των δαπανών προσωπικού, λειτουργίας και συντηρήσεως των δικτύων αποσβέσεις παγίων εγκαταστάσεων και τοκοχρεολυσίων κ.λ.π.
Δηλαδή επρόκειτο για ένα ειδικό τέλος, που επιβαλλόταν μόνο για να καλύψει τις δαπάνες νέων και μεγάλων έργων, όπως π.χ. η κατασκευή ή η επέκταση ενός Βιολογικού Καθαρισμού, όταν γίνεται με ίδια έξοδα και όχι από δαπάνες προγραμμάτων.
Προκειμένου λοιπόν η ΔΕΥΑΛ να επιβάλει εκ νέου το ειδικό αυτό τέλος, μέσω του άρθρου 25 παρ. 3 του Ν. 1069/1980, θα έπρεπε να παρουσιάσει τις ανάγκες που θα κάλυπτε από την εκτέλεση νέων έργων. Πέραν του σοβαρού πολιτικού θέματος που προκύπτει, καθώς για κάθε έργο θεωρεί ότι πρέπει να επιβαρύνονται οι δημότες, τίθενται και τα εξής ερωτήματα: Ποια νέα έργα κατασκευάζει η Επιχείρηση, ποιο είναι το κόστος εκτέλεσής τους, για να δούμε εάν δικαιολογείται η επιβολή του ειδικού τέλους αυτού και σε ποιο ύψος; Γιατί το ποσοστό του δεν είναι το 80% όπως αυθαίρετα αναφέρει η ΔΕΥΑΛ, αλλά το ύψος του «καθορίζεται με απόφαση του Δ.Σ. που εγκρίνεται από το δημοτικό συμβούλιο».
3) Επιπλέον, η απόφαση της ΔΕΥΑΛ να διπλασιάσει το κόστος της κατανάλωσης νερού ανά μ3, για να καλύψει τη διαφορά από την κατάργηση του παραπάνω ειδικού τέλους, ενέχει το εξής προφανή κίνδυνο: όταν αποφασισθεί η εκτέλεση ενός νέου (μεγάλου) έργου, να επιβάλουν και το ειδικό τέλος και μάλιστα επί της διπλάσιας πλέον αξίας του νερού.
4) Όπως παραδέχεται η ΔΕΥΑΛ, η μείωση των ζημιών της Επιχείρησης το τελευταίο έτος ανέρχεται σε 50%. Αυτό κυρίως οφείλεται στις μεγάλες μειώσεις των μισθών του προσωπικού της. Άρα, η τιμολογιακή της πολιτική, που εξαρτάται άμεσα από το κόστος της λειτουργίας της, πρέπει να είναι μειωμένη αναλογικά και όχι να παραμένει η ίδια.
Η ΔΕΥΑΛ λοιπόν, αποφασίζοντας να διπλασιάσει το κόστος του νερού, για να ισοσταθμίσει τις απώλειες από την με νόμο κατάργηση του 80%, πρέπει να εξηγήσει στους στο λαό της Λιβαδειάς, πως γίνεται έως το 2010 να λειτουργούσε με διπλάσιο κόστος και τώρα να λειτουργεί με το μισό, αλλά εισπράττοντας τα ίδια ποσά από τους πελάτες της (γιατί ως πελάτες βλέπει τους δημότες) ;
Όλα αυτά βέβαια τα γνωρίζει η Δημοτική Αρχή. Απλά προσπαθεί να θολώσει τα νερά, για να δικαιολογήσει το χαράτσι που επέβαλε. Κινείται στα αυστηρά πλαίσια της κυβερνητικής γραμμής, της αναζήτησης ενός «ισοδύναμου» μέτρου. Πάντα σε βάρος των ήδη εξαθλιωμένων λαϊκών νοικοκυριών.
Ο λαός πρέπει να βγάλει τα πολιτικά του συμπεράσματα.
ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ
οι δημοτικοί σύμβουλοι
Νώντας Κοτσικώνας
Νώντας Κοτσικώνας
Πέτρος Αρκουμάνης
Ο σύμβουλος της Δημ.Κοιν.Λιβαδειάς
Θανάσης Γουργιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου