Στον Καύκασο, ένα χρόνο μετά τον πόλεμο για την Οσετία και τη ρωσική εισβολή στη Γεωργία, η κατάσταση παραμένει μετέωρη. Τα θύματα της περσινής σύγκρουσης ακόμη μετρούν ό,τι απέμεινε από τις ρημαγμένες ζωές τους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτοί. Από το Αφγανιστάν ώς την Κολομβία και από τη Λιβερία ώς την Αϊτή εκατομμύρια είναι όσοι καταστράφηκαν όταν αντίπαλες ιδεολογίες, εξουσίες ή συμφέροντα διασταύρωσαν πάνω από τις ζωές τους τα πυρά τους. Τι τους απομένει όταν ζουν συχνά με τη βεβαιότητα πως η γεωγραφική τους θέση και η ιστορία όρισαν ότι γι' αυτούς ο πόλεμος είναι δυνατός και η ειρήνη ανέφικτη; Αλλοτε η παραίτηση: να αφεθούν στη μοίρα τους ελπίζοντας στην αρωγή των ανθρωπιστικών οργανώσεων. Κι άλλοτε η απελπισμένη έξοδος από τη χώρα τους. Να γίνουν πρόσφυγες, παράνομοι μετανάστες σε χώρες «ασφαλείς» που όμως συχνά είναι αυτές που κρύβονται πίσω από το δράμα τους. Για να ανέβουν ένα «μεγάλο» σκαλοπάτι: από θύματα πολέμου, θύματα κάθε είδους εκμετάλλευσης.
το πλήρες άρθρο: http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=71123
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου