Η Γάζα του πολέμου, ο πόλεμος των αμάχων

Πάνος Χαρίτος

Η εκεχειρία στη Γάζα δεν φτάνει με τη μορφή κάποιας επίσημης ανακοίνωσης. Δεν την μαθαίνεις από τα έκτατα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης ή του ραδιοφώνου. Για όλα τα παραπάνω χρειάζεται πολιτισμός. Απαιτείται έστω και ελάχιστο ρεύμα ή τουλάχιστον η δυνατότητα της κίνησης στους δρόμους για να ταξιδέψουν τα νέα. Εικοσιμία ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου η Γάζα παραμένει, μια πόλη φάντασμα. Η εκεχειρία γίνεται κατανοητή από τον επαναλαμβανόμενο ήχο των κυμάτων που σκεπάζουν τα ίχνη των τελευταίων βαμβαρδισμών στην παραλία της πόλης.Ταξιδεύει ως είδηση με τον άνεμο που σεργιανίζει τη μυρωδιά και τη σκόνη από τα αποκαίδια των μαχών, στις συνοικίες που κρύβεται η ζωή. Την ησυχία που διαδέχεται την παύση των μαχών καλύπτει πάντα το κλάμα των μωρών από τα γύρω σπίτια. Κουρασμένα από τον ήχο των εκρήξεων, παραδίδονται στη σιωπή για όσο αυτή διαρκεί. Η πρώτη μισή ώρα αποτελεί το τέστ ειλικρίνειας από πλευράς πολιτών, ως προς τις προθέσεις των αντιμαχομένων. Μόλις πιστέψουν σε αυτήν, οι πόρτες των σπιτιών ανοίγουν δειλά. Στην αρχή ξεπροβάλλουν τα κεφάλια. Μερικές κλεφτές ματιές στο δρόμο κι έπειτα στον ουρανό. Πρώτα βγαίνουν οι άντρες. Αφού επιβεβαιώσουν το διάλειμα του πολέμου, καλούν τις οικογένειες. Οι φωνές των παιδιών που στήνουν παιχνίδι μπροστά από τα σπίτια, επισημοποιούν την κατάπαυση του πυρός. Η εκεχειρία εδώ και τρείς ημέρες δεν κρατά πολύ. Οι φαμίλιες που έχασαν δικούς τους τρέχουν να κηδέψουν τους ανθρώπους τους. ’λλοι να βρουν προμήθειες για τις επόμενες ημέρες. Όσοι ήρθαν από μακριά, εκμεταλεύονται το χρόνο για να γυρίσουν στις γειτονιές τους, αγωνιώντας για το τι θα αντικρύσουν. Έτσι κι εχθές, εκατοντάδες εκτοπισμένοι κάτοικοι του Μπέιτ Χανούν και τις Μπέιτ Λάχια, πήραν το δρόμο για τα σπίτια τους. Μαζί με αυτούς και οι δημοσιογράφοι. Ανάμεσά τους και η Χάιντι. Φωτογράφος ξένου ειδησεογραφικού πρακτορείου, μαζί με τον οδηγό της, τον Ασραφ. Και τους δυο, τους γνωρίζω αρκετά χρόνια. Με τη Χάιντι έχουμε συνυπάρξει σε αποστολές σε διαφορετικά μέρη. Με τον ’σραφ έχουμε δουλέψει μαζί στο παρελθόν στη Γάζα. Οδηγός ταξί, που εξελίχθηκε σε έναν από τους καλλύτερους παραγωγούς ειδήσεων στις εμπόλεμες περιόδους της Γάζας. Θυμάμαι πάντα να μου μιλά για το σπίτι του, την οικογένειά του και πως ήθελε να χτίσει τρεις ορόφους για να μένουν όλοι μαζί. Είχε ταχθεί σε αυτό. Ήταν στόχος ζωής του, να κρατήσει την οικογένεια του ενωμένη. Εχθές το πρωί, ο Ασραφ ζήτησε από τη Χάιντι το ρεπορτάζ να γίνει στη γειτονιά του. Να ρίξει μια ματιά στο σπίτι του. Στην περιοχή είχαν ήδη καταφτάσει αρκετοί κάτοικοι πριν από αυτούς. Η εικόνα καταστροφής και ισσοπέδωσης στην περιφέρεια του Μπέιτ Χανούν δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνίας για το τι θα αντίκρυζαν στο κέντρο της συνοικίας. Προχώρησαν με το αυτοκίνητο μέχρι εκεί που τα χαλάσματα των σπιτιών είχαν γίνει ένα με το δρόμο και συνέχισαν με τα πόδια μέχρι το σπίτι του Ασραφ. Τριγύρω, επάνω στα ερείπια άλλων σπιτιών, κάποιοι αναζητούν προσωπικά τους αντικείμενα. Ένα κοριτσάκι μαζεύει όσα βιβλία της ανακαλύπτει κάτω από πλάκες τσιμέντου και σωρούς τούβλων. Παραπέρα ένας ηλικιωμένος, στέκει αμίλητος στα χαλάσματα του σπιτιού του αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρω του. Ο Aσραφ και η Χάιντι φτάνουν στον προορισμό τους. Όμως αυτό που αντικρύζουν δεν είναι αυτό που ο Ασραφ περιμένε να δει. Τα τρία πατώματα, έχουν σωριαστεί σε μια άμορφη μάζα στο έδαφος. Προσωπικά αντικείμενα πουθενά. Πηγαίνει δεξιά κι αριστερά, αναζητώντας κάτι οικείο. Έπειτα πλησιάζει τη Χάιντι την αγκαλιάζει και ξεσπά σε λυγμούς. Μένουν εκεί αγκαλιασμένοι για ώρα. Μια από τις πλεόν σκληρές προσωπικότητες που έχω γνωρίσει στη Γάζα, ο ’σραφ, κλαίει σαν μωρό κι αναρωτιέται πώς θα μπορέσει να  ξαναχτίσει το σπίτι του. Αν και ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει, οι κάτοικοι συνειδητοποιούν πως ο δικός τους πόλεμος θα ξεκινήσει την επομένη της λήξης των εχθροπραξιών. Η εκεχειρία διακόπτεται πρόωρα. Ντόπιοι και δημοσιογράφοι εγκαταλείπουν την περιοχή, επιστρέφοντας στο κέντρο της Γάζας. Δέκα παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους επτά παιδιά χάνουν τη ζωή τους σε αεροπορικό βομβαρδισμό από το Ισραήλ.Τη νύχτα ο αριθμός των θυμάτων στις τάξεις των Παλαιστίνιων, εκτινάσσεται. Τέσσερις ισραηλινοί στρατιώτες επίσης νεκροί από όλμο της Χαμάς κι άλλοι τέσσερις τραυματίες. Η διαπραγμάτευση για μόνιμη εκεχειρία σκοντάφτει στον αφοπλισμό της Χαμάς για τον οποίο επιμένει το το Ισραήλ. Ο Μπαράκ Ομπάμα αν και ζήτησε από το Νετανιάχου να αποδεχθεί την πρόταση Κέρι, δίχως όρους και προυποθέσεις, δεν φαίνεται πως έπεισε το Τελ Αβιβ κι όσο εξακολουθούν οι εχθροπραξίες, τόσο πιο απρόβλεπτες γίνονται οι εξελίξεις. πηγή