- Η επίθεση ήταν αναμενόμενη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Το κίνημα βρίσκεται σε άνοδο, ο κόσμος κατεβαίνει ξανά μαζικά στους δρόμους. Η κυβέρνηση και οι δυνάμεις του συστήματος γενικότερα νιώθουν την ανάσα του στο σβέρκο τους. Αμφισβητούνται και αντιπαλεύονται θεμελιώδεις επιλογές της άρχουσας τάξης και της Ε.Ε. Το καταλάγιασμα του καλοκαιριού μετά την γενική απεργία της 28-29 Ιουνίου έχει περάσει και παρά την εκτεταμένη καταστολή τότε, οι εργαζόμενοι δεν το βάζουν κάτω. Η συγκλονιστική συμμετοχή την πρώτη ημέρα της γενικής απεργίας προοιωνίζεται ακόμη μεγαλύτερη την Πέμπτη που ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο και το κυβερνητικό επιτελείο παραπαίει κατά το χειρισμό της κατάστασης. Έχει αναγγελθεί περικύκλωση της Βουλής και πολύς κόσμος συρρέει από το πρωί.
- Κάτι δραστικό έπρεπε να δοκιμαστεί. Που να αφήνει παρακαταθήκη για τον εκφυλισμό του κινήματος στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε. Η επίθεση εναντίον διαδηλωτών του ΠΑΜΕ από φερόμενους ως "αντιεξουσιαστές" θα άνοιγε πληγή στο κίνημα. Δεδομένης της αντιπαλότητας που υπάρχει ανάμεσα σε αριστερούς και αναρχικούς απέναντι στο ΚΚΕ. Τι καλύτερο για την κυβερνητική προπαγάνδα από την απόδοση ευθυνών για τη διάλυση της διαδήλωσης στη συμπλοκή μεταξύ διαδηλωτών; Πόσο εξυπηρετικό, την ώρα που η κυβέρνηση είναι σαν ένας κατάπτυστος Ελ Σιντ που τον στήνουν νεκρό πάνω στο άλογο, μια σπιθαμή πριν πριν πέσει στο γκρεμό. Έχουμε ένα νεκρό και δεκάδες τραυματίες. Θα μπορούσαμε να έχουμε και περισσότερους. Μια νέα Μαρφίν στο κέντρο της πλατείας Συντάγματος. Με θύματα διαδηλωτές. Από τη μακροχρόνια ιστορία των κινημάτων όλοι γνωρίζουν: Αυτοί που επιτίθενται στον κόσμο με μολότοφ και σπασμένα μάρμαρα, θέλοντας να προκαλέσουν θύματα, δεν μπορεί να είναι απλοί διαδηλωτές, ακόμη κι αν οι απόψεις τους διαφέρουν ριζικά απ΄ αυτές των υπολοίπων.
- Εδώ και πολλά χρόνια και ιδίως μετά το 2010, που ο κόσμος βρήκε μαζικά στο δρόμο, η στρατηγική των κυρίαρχων κύκλων είναι να μην επιτρέψουν στις λαϊκές κινητοποιήσεις να αποκτήσουν κρίσιμο μέγεθος, συνοχή και συντονισμό τέτοια που να δημιουργήσουν ασφυκτικές συνθήκες για την πολιτική εξουσία. Η ύπαρξη ομάδων που επιλέγουν τη σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής ως το πιο αποτελεσματικό μέσο για πρόκληση πολιτική κρίσης λαμβανόταν πάντα υπ΄ όψιν στο σχεδιασμό της αστυνομίας για τη διάλυση των κινητοποιήσεων. Όμως, από ένα σημείο και μετά, ήταν πλέον εμφανές και τεκμηριώθηκε πολλές φορές ότι στο πλαίσιο αυτό ενεργούσαν παρακρατικοί, φασίστες και κακοποιοί σε συντονισμό και υπό την κάλυψη των αστυνομικών δυνάμεων. Η απρόκλητη επίθεση στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, την Πέμπτη, δεύτερη ημέρα της γενικής απεργίας παραπέμπει σε μια τέτοια περίπτωση. Από το πρωί, όπως μεταδόθηκε και μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ( twitter), και ενώ οι πρώτοι διαδηλωτές ανέβαιναν στο Σύνταγμα, γνωστές παρακρατικές ομάδες ήταν οπλισμένες και έτοιμες πίσω από τα Προπύλαια.
- Πηγή
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου