του Γιάννη Τριάντη
Απόψε θα τα ξεχάσουμε όλα.
Για λίγο... Θα βγούμε παγανιά για νεράιδες και «σεληναίους δαίμονες» την ώρα που οι πυγολαμπίδες θα σβήσουν τα φαναράκια τους για να χαζέψουν το φεγγάρι *** Ο κ. Κρούγκμαν, λοιπόν, αρκετές ημέρες πριν αρχίσει η σελήνη να επηρεάζει τα γραπτά, τις απόψεις και τη συμπεριφορά των ανθρώπων, ξιφούλκησε εναντίον της «ελίτ της πολιτικής»: «Κεντρικοί τραπεζίτες, υπουργοί Οικονομικών, πολιτικοί που παρουσιάζονται ως υπερασπιστές της δημοσιονομικής πειθαρχίας ενεργούν σαν ιερείς κάποιας αρχαίας θρησκείας, απαιτώντας από εμάς ανθρώπινες θυσίες για να καθησυχάσουν την οργή αόρατων θεών»... Τι ζητούν οι εντεταλμένοι των θεών; «Αμεσες περικοπές δαπανών»! Για να μη θυμώσουν οι επενδυτές και στραφούν εναντίον «των σπάταλων κυβερνήσεων». Τότε, θα εκτιναχθεί το κόστος δανεισμού και θα βρυχάται απειλητική η κρίση... Και ποια χώρα φέρνουν για παράδειγμα οι «Απόστολοι» αυτοί; Μα την Ελλάδα φυσικά... Οι αμφισβητίες -λέει ο Κρούγκμαν-, δηλαδή όσοι εναντιώνονται στο δόγμα των «Αποστόλων», τονίζουν ότι «η Ελλάδα είναι ειδική περίπτωση, χώρα παγιδευμένη στη Ζώνη του Ευρώ, το οποίο την καταδικάζει σε πολυετή αποπληθωρισμό και στασιμότητα ό,τι κι αν πράξει η ίδια»... «Σεληνιασμένος» ο Κρούγκμαν; Λαϊκιστής! Οπισθοδρομικός; Μήπως τελεί εν συγχύσει και παραλογίζεται; Ο επιφανής οικονομολόγος εντοπίζει αλλού τον παραλογισμό· στα επιχειρήματα των «Αποστόλων»: «Πρώτα μας λένε να αγνοήσουμε τα οικονομικά μεγέθη και να υπακούσουμε στις βουλές των αγορών. Τώρα, να αγνοήσουμε τι λένε οι αγορές, γιατί βρίσκονται σε σύγχυση»... Και μετά, καταγγελτικός και πάλι: «Ναι, ζητούν ανθρωποθυσίες. Οποιος αμφιβάλλει για τα δεινά στα οποία υποβάλλει μια ασθενή οικονομία η περικοπή δαπανών, ας δει τις καταστροφικές επιπτώσεις των προγραμμάτων λιτότητας σε Ελλάδα και Ιρλανδία» ****Αλλά, για σκέψου, υποβολέα. Λίγα χρόνια μετά το 2004, και με τόσα δισ. πεταμένα στον βωμό των εντυπώσεων, το χορτάρι του ΟΑΚΑ μοιάζει με πρόχειρο καμουφλάζ σε ταινία φτηνής παραγωγής... Οι υπεύθυνοι, ως γνωστόν, θα λογοδοτήσουν ****Με το φεγγάρι, που λες, ανατριχιάζει το πέλαγος, οι άνθρωποι «σεληνιάζονται» και οι σαύρες των μνημείων απολαμβάνουν έκπληκτες το αναπάντεχο φως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου