Είναι η τρίτη φορά που επανέρχομαι στην κατάπτυστη και ξεδιάντροπη προφυλάκιση ενός νέου ανθρώπου, του Μάριου Ζέρβα με μόνο αποδεικτικό στοιχείο ένα μπουκάλι σαμπουάν και ένα μαγιό που είχε μέσα στο σακίδιό του... αλλά σε λάθος τόπο και σε λάθος χρόνο: σε τόπο και σε ώρα διαδήλωσης εναντίον των ασφυκτικών μέτρων της κυβέρνησης.
Είναι εγκληματική πολιτική αφέλεια το να πιστεύει κανείς ότι η φυλάκιση του Μάριου Ζέρβα δεν είναι αποτέλεσμα πολιτικής επιλογής.
Εύχομαι να μη χρειαστεί να επανέλθω και άλλη ή (το χειρότερο) και άλλες φορές, και το παιδί να έχει απελευθερωθεί πριν από τη δημοσίευση αυτού του κειμένου. Εύχομαι να έχουν πιάσει τόπο οι διαμαρτυρίες ενός κινήματος συμπαράστασης που φαίνεται ότι αναπτύσσεται. Δυστυχώς όμως (και για τη δημοκρατία, και για το μέλλον αυτού του τόπου), ακόμα κι αν ο Μάριος Ζέρβας έχει απελευθερωθεί, το κακό έχει ήδη συντελεσθεί και επειδή "το γιγνόμενον ουκ απογίγνεται", η βλάβη είναι ανεπανόρθωτη.
Και ενδεικτική για το τι αναμένει τα καλύτερα παιδιά μας στα χρόνια που έρχονται. Γιατί βέβαια η κατάπτυστη και ξεδιάντροπη προφυλάκιση του Μάριου Ζέρβα δεν προήλθε από έναν εκτροχιασμένο μπάτσο τη μόνη μαρτυρία του οποίου πίστεψαν -παρά τις περί του αντιθέτου αποδείξεις- ένας εκτροχιασμένος εισαγγελέας και ένας εκτροχιασμένος ανακριτής, οι οποίοι μάλλον δεν έχουν πάρει μυρωδιά ούτε για την ουσία του ρόλου, ο οποίος τους έχει ανατεθεί ούτε για την ευθύνη την οποία επωμίζονται καταστρέφοντας ενδεχομένως (και μακάρι να συμβεί το αντίθετο) τη ζωή και την ψυχική υγεία ενός νέου ανθρώπου από την αλόγιστη σπατάλη των ορίων του και των ψυχικών του δυνάμεων και αυτό μόνο σε ατομικό επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου