ο μεγάλος θυμός

κινητήρια δύναμη για μια νέα αρχή

του Δ.Δελβενακιώτη

Είναι εντυπωσιακό. Το πιο καινοτόμο, ουσιαστικό και ελπιδοφόρο πολιτικό εγχείρημα που επιχειρήθηκε στην ελληνική κοινωνία μετά την μεταπολίτευση, η υλοποίηση της ενότητας της κατακερματισμένης αριστεράς, σχεδόν ακυρώθηκε πριν αλέκτωρ λαλήσει.

Οι ιδεολογικές και σε πολλά σημεία πολιτικές διαφορές μεταξύ των διαφόρων ομάδων και του ΣΥΝ ήταν , αναμφισβήτητα, γνωστές από την αρχή. Η πρωτοβουλία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ για την δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ πάρθηκε εν γνώσει των δυσκολιών και των λεπτών και μελετημένων χειρισμών που απαιτούσε η πραγματοποίηση του.

Τελικά ΟΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι στάθηκαν μικρότεροι των απαιτήσεων και αδύναμοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Ελειψε η σοβαρότητα και η έμπνευση. Κυρίως όμως απουσίασε ολοσχερώς η στοιχειώδης λογική.

Κάποιοι υπνωτισμένοι ( οι ισχνές ομάδες και οργανώσεις των συνιστωσών ) και άλλοι θορυβημένοι (οι ΣΥΝιδιοκτήτες), οι κάθε είδους «Βούδες» της αριστεράς, από την απήχηση που είχε το εγχείρημα στην κοινωνία (μετά τις εκλογές του 2007), συνεπικουρούμενη και από την πολιτική συγκυρία της εποχής, βυθίστηκαν τελείως στα βαθειά νερά της αλαζονείας, των προσωπικών εγωισμών, των ιδεολογικών βεβαιοτήτων και της μοναδικής τους πολιτικής αλήθειας.

Χάθηκε το μέτρο. Δημοκρατικές διαδικασίες και θεσμοί καταπατήθηκαν. Φατριασμοί και προσωπικές πολιτικές κυριάρχησαν. Ενας ολόκληρος κόσμος, τ’ απλά μέλη, οι στυλοβάτες, η πραγματική δύναμη της αντιδογματικής, ριζοσπαστικής, δημοκρατικής, ανανεωτικής (της δικής μας) αριστεράς, αγνοήθηκαν.

Η διάσταση της βάσης με τις διάφορες μικρόψυχες ηγεσίες είναι η τραγική πραγματικότητα.

Σήμερα, μερικές μόνο μέρες από μια, έτσι κι’ αλλιώς, σημαντική εκλογική αναμέτρηση, που η οικονομική κρίση (διεθνής και εθνική), η ανυποληψία και η αφερεγγυότητα του δικομματισμού συνθέτουν μια ιδιαίτερα ευνοϊκή ατμόσφαιρα για μας, εμείς όχι μόνο ομφαλοσκοπούμε αλλά αυτοκτονούμε αναιτίως στην κεντρική πλατεία.

Σήμερα, ΤΩΡΑ μπορεί να ανατραπεί το βαρύ κλίμα. Η μόνη αισιόδοξη και ελπιδοφόρα διέξοδος είναι η ενεργοποίηση των απλών αριστερών, των μελών των διαφόρων ομάδων, τάσεων συνιστωσών και κομμάτων, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Τώρα είναι η ώρα της βάσης.

Στις συνοικίες, στα χωριά, στις πόλεις, στους χώρους δουλειάς να παρθούν πρωτοβουλίες για την δημιουργία εκλογικών επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ.

Η κοινωνία μας θέλει, μας έχει ανάγκη, μας υπολογίζει. Θα μας ψηφίσει.

Δεν είναι θέμα κομματικού πατριωτισμού ούτε ψυχονευρωτικής επιμονής στην διατήρηση ενός πολυασθενικού μορφώματος. Είναι θέμα αξιοπρέπειας και χρέους απέναντι στους εαυτούς μας και στον κόσμο που μας πίστεψε.

Εξ άλλου η ισοπέδωση του παλιού είναι τις περισσότερες φορές προϋπόθεση για την δημιουργία του καινούργιου.

Στο χέρι μας είναι, η συσωρευμένη πικρία, απογοήτευση και ο μεγάλος θυμός που μας κατέχει να γίνουν η κινητήρια δύναμη για μια νέα αρχή.