Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Ευρωεκλογές και αποχή….


Σε δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε από τα μέσα Ιανουαρίου ως τα μέσα Φεβρουαρίου του 2009, μεταξύ 27.218 ψηφοφόρων των 27 χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 53% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι “δεν ενδιαφέρονται” για τις ευρωεκλογές. Ένα 62%, περίπου, των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η ψήφος τους δεν θα αλλάξει τίποτα, ενώ το 55% εκτιμά ότι “το Ευρωκοινοβούλιο δεν ασχολείται με αρκετά από τα προβλήματα που με αφορούν”.
Σε τοπικό επίπεδο οι «ταγοί» μας εξαντλούνται στην εκτόξευση λάσπης και γενικά το μόνο που μάλλον δεν τους απασχολεί είναι τα ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άλλωστε ούτε πουθενά δεν βλέπουμε και καμιά κόντρα για Ευρωπαϊκά πολιτικά θέματα…. Οι περισσότεροι εξ ημών δεν γνωρίζουμε ούτε το ποιες είναι οι αρμοδιότητες του Ευρωκοινοβουλίου. Πόσοι από εμάς μπορούν να ονομάσουν 2-3 ευρωβουλευτές;
Αν θυμηθούμε και το ότι στις Ευρωεκλογές τα ποσοστά των ψηφισάντων ήταν ανέκαθεν χαμηλότερα από αυτά των εθνικών μας εκλογών, τότε πολύ εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι εφέτος πάμε για μεγάλη αποχή τόσο σε Ελληνικό όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Όσο όμως και να «σιχαινόμαστε» την πολιτική και τους πολιτικούς τόσο πρέπει να γνωρίζουμε πως η αποχή είναι γροθιά στη δημοκρατία. Το να απέχουμε δεν είναι λύση για να εκφραστεί η όποια αποδοκιμασία μας απέναντι στη κατάντια του πολιτικού συστήματος. Το να καταψηφίσουμε όπως συγκεκριμένες πολιτικές είναι μια δημοκρατική λύση. Και ασχέτως αν το Ευρωκοινοβούλιο φαίνεται και είναι μακριά από την καθημερινότητά μας, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτήν την καθημερινότητα. Χωρίς λοιπόν καμία αμφιβολία, ας θυμηθούμε ότι καλώς ή κακώς η δημοκρατία είναι το καλύτερο πολιτικό σύστημα και προκειμένου να διατηρηθεί κυρίαρχη θα πρέπει να την ενισχύουμε και να τη στηρίζουμε. Ψηφίζοντας.
Ας διαμαρτυρηθούμε για τα δεινά της πολιτικής σήψης. Αλλά ας το κάνουμε δημοκρατικά. Στην κάλπη δηλαδή.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Η Νέα Δημοκρατία σήμερα δεν έχασε.
Κι όταν δεν χάνεις , είναι σαν να κερδίζεις.Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε μεν αλλά όχι και πολύ