(απο ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ 10 στις 14/07/09- λίγο παλιό αλλά καλό)
Υψηλού ενδιαφέροντος για δύο από τους ισχυρότερους επιχειρηματικούς «βαρόνους» της χώρας, ήταν η χθεσινή συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, που «άναψε πράσινο» για την είσοδο στρατηγικού επενδυτή στην ΕΥΑΘ και την πώληση της ΛΑΡΚΟ.
Οι δύο διαγωνισμοί που θα διεξαχθούν φαίνεται ότι ήδη έχουν κριθεί υπέρ των ομίλων Μπόμπολα και Μυτιληναίου, πολύ πριν αποσφραγισθούν οι προσφορές.
Για την Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης και το 23% των μετοχών της, που θα διαθέσει σε στρατηγικό επενδυτή το Δημόσιο, η γαλλική Suez κατέρχεται στο διαγωνισμό από θέση ισχύος, αφού ήδη ελέγχει περισσότερο από 5% των μετοχών και έχει αναπτύξει πολύπλευρη συνεργασία, πολύ πριν τεθεί επίσημα το ζήτημα εισόδου στρατηγικού επενδυτή.
Ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος του γαλλικού ομίλου έχει ήδη δηλώσει (στην «Ναυτεμπορική»), ότι βρίσκεται «σε πολύ στενές επαφές» με τον όμιλο Ελλάκτωρ, για την από κοινού διεκδίκηση της ΕΥΑΘ, δεδομένου ότι οι Γάλλοι πάντα κινούνται στις ξένες αγορές με τη συνδρομή τοπικών εταίρων. Με δεδομένη τη σύμπραξη δύο τόσο ισχυρών ονομάτων από την Ευρώπη και την εγχώρια επιχειρηματική σκηνή, που ήδη έχουν μάλιστα «βάλει πόδι» στην ΕΥΑΘ, στους επιχειρηματικούς κύκλους θεωρείται βέβαιη η έκβαση του διαγωνισμού.
Το μόνο ερώτημα που μένει είναι τι ακριβώς θα αγοράσουν οι στρατηγικοί επενδυτές. Ακόμη και η χθεσινή ανακοίνωση της ΔΕΑ αφήνει πολλά ερωτηματικά, αφού διευκρινίζει αρκετά αναλυτικά ποιες αρμοδιότητες θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο μετά την ιδιωτικοποίηση, χωρίς ωστόσο να δηλώνεται ρητά ότι ο στρατηγικός επενδυτής θα έχει τον έλεγχο της διοίκησης. Σημειώνεται, ότι κυβερνητικό στέλεχος δήλωνε κατηγορηματικά πριν από μερικές εβδομάδες σε συνδικαλιστές της εταιρείας, ότι το μάνατζμεντ θα παραμείνει στο Δημόσιο, αλλά πιθανότατα αυτές οι διαβεβαιώσεις αποσκοπούν μόνο στην άμβλυνση των αντιδράσεων και δεν έχουν πραγματικό αντίκρισμα.
Σε ό,τι αφορά την ΛΑΡΚΟ, μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες παραγωγής νικελίου στον κόσμο, ο κ. Ευ. Μυτιληναίος είχε σπεύσει να εκδηλώσει ενδιαφέρον πολύ πριν συνεδριάσει η ΔΕΑ, για να «ανάψει πράσινο» στην ιδιωτικοποίηση. Παρότι θεωρείται πιθανό να εκδηλώσει ενδιαφέρον και η ελβετική Glencore για την κρατική βιομηχανία νικελίου, ο όμιλος Μυτιληναίου είναι με διαφορά ο επικρατέστερος διεκδικητής, καθώς γνωρίζει καλά το εγχώριο επιχειρηματικό παιχνίδι και είναι ίσως ο μόνος που θα μπορούσε να διευθετήσει τα ουκ ολίγα προβλήματα της επιχείρησης, με βασικότερο τις διαφορές με την ΔΕΗ για τα τιμολόγια του ρεύματος –ανάλογο πρόβλημα, άλλωστε, έχει αντιμετωπίσει ο όμιλος Μυτιληναίου και σε σχέση με το Αλουμίνιο της Ελλάδος.
Οι δύο διαγωνισμοί που θα διεξαχθούν φαίνεται ότι ήδη έχουν κριθεί υπέρ των ομίλων Μπόμπολα και Μυτιληναίου, πολύ πριν αποσφραγισθούν οι προσφορές.
Για την Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης και το 23% των μετοχών της, που θα διαθέσει σε στρατηγικό επενδυτή το Δημόσιο, η γαλλική Suez κατέρχεται στο διαγωνισμό από θέση ισχύος, αφού ήδη ελέγχει περισσότερο από 5% των μετοχών και έχει αναπτύξει πολύπλευρη συνεργασία, πολύ πριν τεθεί επίσημα το ζήτημα εισόδου στρατηγικού επενδυτή.
Ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος του γαλλικού ομίλου έχει ήδη δηλώσει (στην «Ναυτεμπορική»), ότι βρίσκεται «σε πολύ στενές επαφές» με τον όμιλο Ελλάκτωρ, για την από κοινού διεκδίκηση της ΕΥΑΘ, δεδομένου ότι οι Γάλλοι πάντα κινούνται στις ξένες αγορές με τη συνδρομή τοπικών εταίρων. Με δεδομένη τη σύμπραξη δύο τόσο ισχυρών ονομάτων από την Ευρώπη και την εγχώρια επιχειρηματική σκηνή, που ήδη έχουν μάλιστα «βάλει πόδι» στην ΕΥΑΘ, στους επιχειρηματικούς κύκλους θεωρείται βέβαιη η έκβαση του διαγωνισμού.
Το μόνο ερώτημα που μένει είναι τι ακριβώς θα αγοράσουν οι στρατηγικοί επενδυτές. Ακόμη και η χθεσινή ανακοίνωση της ΔΕΑ αφήνει πολλά ερωτηματικά, αφού διευκρινίζει αρκετά αναλυτικά ποιες αρμοδιότητες θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο μετά την ιδιωτικοποίηση, χωρίς ωστόσο να δηλώνεται ρητά ότι ο στρατηγικός επενδυτής θα έχει τον έλεγχο της διοίκησης. Σημειώνεται, ότι κυβερνητικό στέλεχος δήλωνε κατηγορηματικά πριν από μερικές εβδομάδες σε συνδικαλιστές της εταιρείας, ότι το μάνατζμεντ θα παραμείνει στο Δημόσιο, αλλά πιθανότατα αυτές οι διαβεβαιώσεις αποσκοπούν μόνο στην άμβλυνση των αντιδράσεων και δεν έχουν πραγματικό αντίκρισμα.
Σε ό,τι αφορά την ΛΑΡΚΟ, μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες παραγωγής νικελίου στον κόσμο, ο κ. Ευ. Μυτιληναίος είχε σπεύσει να εκδηλώσει ενδιαφέρον πολύ πριν συνεδριάσει η ΔΕΑ, για να «ανάψει πράσινο» στην ιδιωτικοποίηση. Παρότι θεωρείται πιθανό να εκδηλώσει ενδιαφέρον και η ελβετική Glencore για την κρατική βιομηχανία νικελίου, ο όμιλος Μυτιληναίου είναι με διαφορά ο επικρατέστερος διεκδικητής, καθώς γνωρίζει καλά το εγχώριο επιχειρηματικό παιχνίδι και είναι ίσως ο μόνος που θα μπορούσε να διευθετήσει τα ουκ ολίγα προβλήματα της επιχείρησης, με βασικότερο τις διαφορές με την ΔΕΗ για τα τιμολόγια του ρεύματος –ανάλογο πρόβλημα, άλλωστε, έχει αντιμετωπίσει ο όμιλος Μυτιληναίου και σε σχέση με το Αλουμίνιο της Ελλάδος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου