«Με κάρα και μουλάρια»!

του Μάριου Μιχαηλίδη

Η τρόικα έρχεται για να κόψει κι άλλο κρέας (όχι λίπος) από το σώμα των εργαζομένων. Για να μας γονατίσουν ηθικά και να δεχτούμε ό,τι προστάζουν, ασκούν με τα «παπαγαλάκια» πρωτάκουστους εκβιασμούς: αν δεν πάρουμε τα «δάνεια» (λεφτά, δηλαδή, για τις τράπεζές τους, που τα χρεώνουν σ΄ εμάς ως δάνεια), θα πεταχτούμε έξω από την Ευρωζώνη και θα επιστρέψουμε στην εποχή των σπηλαίων. Θα ανταλλάσσουμε προϊόντα με προϊόντα (κάτι, δηλαδή, που έγινε στην ανθρωπότητα πριν την ανακάλυψη του χρήματος!), θα κυκλοφορούμε με «κάρα και μουλάρια», θα μας λείψουν τα φάρμακα (και θα πεθάνουμε αβοήθητοι) και ό,τι άλλο μπορεί ένας διεστραμμένος νους να φανταστεί.

Ποιος ο στόχος τους; Να μας πείσουν ότι χωρίς Ευρώ κι έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει καν ζωή! Η παραμονή μας, όμως, στο «μαντρί» (της, υποτιθέμενης, ευμάρειας) απαιτεί την αποδοχή κάθε απάνθρωπου όρου της τρόικας (της σύγχρονης Ιερής Συμμαχίας). Ηθικόν (τους) δίδαγμα: «Έλληνες (και λοιποί) εργαζόμενοι, υποταχτείτε στην κακιά σας τη μοίρα – γενικώς, την έχετε βάψει»!

Αν «τσιμπήσουμε», τότε ούτε κινητοποιήσεις, ούτε Αριστερά, ούτε προοπτική. Πείνα, κατάθλιψη, ψυχοφάρμακα και αυτοκτονία! Αυτός θα είναι Μεσαίωνας!

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ; Να αρνηθούμε κάθε εκβιασμό, γιατί εκτός από απάνθρωπος και αδιέξοδος, είναι κάλπικος, είναι σκέτη απάτη! Βεβαίως και μπορούμε να τα καταφέρουμε ΚΟΝΤΡΑ στους λύκους των «αγορών» και τους εγχώριους συνενόχους τους. Βεβαίως και μπορούμε να αρνηθούμε την πληρωμή των «κερατιάτικων» και του «αέρα», να πάρουμε μέτρα ελέγχου των τραπεζών με ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ τους, ελέγχου βασικών κόμβων της παραγωγής και του εμπορίου, βεβαίως και μπορούμε να αναπτύξουμε τις πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις του τόπου μας προς ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

Αυτό σημαίνει ότι θα έλθουμε σε ανειρήνευτη ΑΝΤΙΘΕΣΗ με τον Ευρωπαϊκό Ιμπεριαλισμό (τις κυρίαρχες δυνάμεις και τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Και εδώ, χρειάζεται μια καθαρή κουβέντα: ΡΗΞΗ, ΡΗΞΗ, ΡΗΞΗ. ΕΞΩ από τη λυκοσυμμαχία, χωρίς το πανάκριβο νόμισμά τους και τις αντιλαϊκές συμφωνίες, που το θωρακίζουν. ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ με το Λαό στο τιμόνι και στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της. ΜΟΝΟ έτσι, μαζί με άλλους λαούς, ευρωπαϊκούς και μη, μπορούμε να αρχίσουμε, με κόπους και θυσίες, να οικοδομούμε το ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΜΕΛΛΟΝ (όχι του κεφαλαίου), τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ Ευρώπη, το ΔΙΚΟ ΜΑΣ κόσμο.

Οι εργαζόμενοι έχουμε τον πρώτο λόγο. Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, επίσης. Θα τολμήσουμε; Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο – οι στιγμές είναι ιστορικές. ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ!