Αρχιπέλαγος Ι.Θ.Π. : Όχι στην εγκατάσταση 120 ανεμογεννητριών, συμφερόντων του Ομίλου Μυτιληναίου, στην Ικαρία

Η αδειοδότηση από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) σε εταιρεία συμφερόντων του ομίλου Μυτιληναίου για εγκατάσταση αιολικού σταθμού με συνολική ισχύ 330 MW στην Ικαρία αποτελεί φυσική συνέχεια των επιχειρηματικών σχεδίων που είχε προαποφασίσει το αιολικό λόμπυ (επιχειρηματικοί και τραπεζικοί όμιλοι) υπό το πέπλο της «πράσινης» ανάπτυξης και με την αμέριστη στήριξη της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ.Σε μία εποχή που οφείλουμε όλοι να αναδεικνύουμε και να προστατεύουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του νησιού, ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών, αναπτύσσεται μία στρατηγική αντίστροφης ανάπτυξης που περιλαμβάνει την εγκατάσταση τουλάχιστον 120 ανεμογεννητριών για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της στερεάς Ελλάδας.
Έργο που θα προκαλέσει τη μη- αναστρέψιμη καταστροφή του φυσικού τοπίου και ορεινού όγκου του νησιού, αλλά και της σπάνιας βιοποικιλότητας της Ικαρίας, χωρίς κανένα απολύτως ουσιαστικό όφελος για τις τοπικές κοινωνίες.Έργο το οποίο γίνεται με βάση ξεκάθαρα επιχειρηματικά κριτήρια, ακολουθώντας πιστά τον «μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό» για την εγκατάσταση έργων ΑΠΕ στην Ελλάδα, που έχει γίνει από τον όμιλο Μυτιληναίου!

Το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας είχε λάβει σαφή θέση απέναντι στο χωροταξικό των ΑΠΕ. Ήδη από την εποχή διαμόρφωσής τού, είχε εναντιωθεί σε συνεργασία με κινήσεις πολιτών, φορείς και οργανώσεις από όλη την Ελλάδα σε όσα προέβλεπε το σχέδιο νόμου (σ/ν) “Επιτάχυνση της Ανάπτυξης των ΑΠΕ”, την εγκατάσταση αιολικών πάρκων “φαραωνικού” τύπου και τη χωροθέτηση χιλιάδων ανεμογεννητριών (α/γ) σε ευαίσθητες περιοχές. Για το συγκεκριμένο μάλιστα σ/ν, το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ σε συνεργασία με τους παραπάνω φορείς, κατέθεσε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας (υπόθεση που έχει ήδη εκδικαστεί και αναμένεται η απόφαση).

Εκτός των άλλων, το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ είχε στηρίξει τον αγώνα των κατοίκων της Σπίνας, του Αποπηγαδιού και Σέμπρωνα στην Κρήτη προβλέποντας παράλληλα, πως αργά ή γρήγορα και άλλες κοινωνίες, όπως η ικαριώτικη αυτή τη στιγμή, θα κληθούν να αντιμετωπίσουν παρόμοιες καταστάσεις:

Στη σχετική επιστολή συμπαράστασης, 24-02-2010, αναφέραμε: «Η πολιτική που ακολουθείται από το ΥΠΕΚΑ ως αυτή τη στιγμή στο θέμα των ΑΠΕ θα φέρει στο σύντομο μέλλον ακόμα περισσότερες τοπικές κοινωνίες στη θέση που βρέθηκαν οι κάτοικοι στο Αποπηγάδι. Να αγωνίζονται δηλαδή ενάντια στην εγκατάσταση έργων φαραωνικών προδιαγραφών, ενώ ταυτόχρονα να γίνονται μάρτυρες της σταδιακής αποκέντρωσης των Μονάδων Αποκατάστασης Τάξης (μετάβαση δυνάμεων των ΜΑΤ στην περιοχή, επέμβαση και συλλήψεις. Διαβάστε εδώτο σχετικό κείμενο διαμαρτυρίας).

Απαιτείται συνέχιση της ενημέρωσης, σύμπνοια και αλληλεγγύη μεταξύ των τοπικών κοινωνιών για να αποτραπεί η προσχεδιασμένη καταστροφή σπάνιων οικοσυστημάτων με πρόσχημα τις – μόνο κατ’ όνομα – πράσινες επενδύσεις».

Δυστυχώς απ’ ότι φαίνεται η Ικαρία χαρακτηρίστηκε «εύκολος» στόχος για το αιολικό λόμπυ. Η κερκόπορτα άνοιξε από την αμφιλεγόμενη στάση πολυάριθμων μελών της τοπικής κοινωνίας, οι οποίοι με αφορμή το αμφιλεγόμενο Υβριδικό έργο Ικαρίας “φλέρταραν” καιροσκοπικά με την «πράσινη» «ανάπτυξη». Αυτό έγινε, δυστυχώς, σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη στρατηγικής που χαρακτήριζε τις δημοτικές αρχές στην κατεύθυνση της αειφόρου ανάπτυξης του νησιού, μέσω εκμετάλλευσης των μοναδικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων της Ικαρίας. Όλοι αυτοί, αλλά και όσοι παθητικά παρακολουθούσαν τις εξελίξεις, θα πρέπει να αναλάβουν τώρα τις ευθύνες τους.

Η νεοσύστατη υπηρεσία – “one stop shop” (sic) – Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας του ΥΠΕΚΑ, με σαφή ρόλο την επιτάχυνση και διευκόλυνση των αδειοδοτήσεων για τέτοιας μορφής έργα, προέβλεψε στην ετήσια έκθεση της επενδύσεις ύψους 16,4 δισ. ευρώ σε μονάδες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και άλλων 4 – 5 δις. ευρώ σε δίκτυα και διασυνδέσεις στη δεκαετία 2010 – 2020.

Η διάθεση πακτωλού κοινοτικών χρημάτων σε επενδύσεις με κύριο όφελος τον επιπλέον πλουτισμό επιχειρηματικών ομίλων είναι δεδομένο ότι θα βοηθήσουν την απασχόληση στη Γερμανία και τη Δανία, αλλά σίγουρα δεν πρόκειται να ωφελήσουν κανένα Ικαριώτη. Οι πολίτες θα ωφελούνταν καίρια αν ενισχυόταν το σχέδιο (το οποίο υποσκάπτεται διαρκώς από το αιολικό λόμπυ) για εγκατάσταση ηλιακών, οικιακών σταθμών, που συνιστούν μικρές επενδύσεις, δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον και δεν προσβάλλουν το τοπίο. Σύμφωνα με μελέτες η εγκατάσταση τέτοιων σταθμών στις στέγες των σπιτιών θα μπορούσαν να καλύψουν ένα τεράστιο ποσοστό των ενεργειακών αναγκών, ενώ ταυτόχρονα θα ενίσχυαν ουσιαστικά τη μικροοικονομία.

Εκτός των άλλων, με την αδειοδότηση για εγκατάσταση αιολικού σταθμού στην οροσειρά της Ικαρίας καταργείται αυτόματα (αν κατασκευαστεί ποτέ) το Υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στο Πέζι. Σαφής ένδειξη του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η ΡΑΕ, ο οποίος φανερώνει και την αφερεγγυότητα της – κατά τα άλλα ανεξάρτητης αρχής - . Η αδειοδότηση ή κατάργηση έργων ρυθμίζεται (εξ ου και… ρυθμιστική;) από το εκάστοτε επιχειρηματικό συμφέρον, το οποίο αποφάσισε αυτή τη φορά να λεηλατήσει τα βουνά και το φυσικό περιβάλλον της Ικαρίας στο βωμό του κέρδους.

Όποιος ονειρεύεται τη λεηλασία και την καταστροφή, μεταμορφώνοντας τα βουνά της Ικαρίας σε άμορφη βιομηχανική ζώνη, με τη διάνοιξη λεωφόρων για τη μεταφορά ανεμογεννητριών ύψους 150 μέτρων, θα πρέπει να ανακαλύψει πολύ ισχυρά επιχειρήματα για να μας πείσει για την ορθότητα και την ωφελιμότητα του έργου.

Οι συνέπειες στο μικροκλίμα και τη σπάνια βιοποικιλότητα της περιοχής από τις οδοποιητικές παρεμβάσεις και τη λειτουργία των α/γ (απευκταίο) θα είναι καταστρεπτικές και μη αναστρέψιμες.

Θεωρούμε αδιανόητο ότι θα υπάρξει έστω και ένας Ικαριώτης που θα ανεχθεί αυτό το έγκλημα.
Θα φανεί σύντομα αν υπάρχουν ακόμα στην Ικαρία κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αντιστέκονται…

Θοδωρής Τσιμπίδης
Διευθυντής Αρχιπελάγους Ι.Θ.Π