Του Γ.Χ.Παπασωτηρίου
Είπαν το έγκλημα σκάνδαλο. Αλλά η πείνα στην ανατολική Αφρική δεν είναι σκάνδαλο αλλά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Εγκληματίες είναι οι δυτικοί που προκαλούν εμφύλιες συρράξεις και διχοτομήσεις προκειμένου να ελέγξουν τον ορυκτό πλούτο και να αγοράσουν κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί τεράστιες εκτάσεις αφρικανικών χωρών. Εγκληματίες είναι αυτοί που φορούν την προσωπίδα των δήθεν φιλανθρωπικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Τους εγκληματίες αυτούς δεν θα τους κυνηγήσει κανείς, όπως τους Σέρβους ή όσους γενικά αντιτίθενται στις επιταγές των δυτικών. Το ίδιο και για τον Κινέζο εργαζόμενο της Foxconn, που κατασκευάζει ηλεκτρικές συσκευές για την Apple, τη Sony και τη Nokia, ο οποίος αυτοκτόνησε στα 21 του χρόνια, λίγοι και για λίγο θα μιλήσουν. Όπως συνέβη και με τους αυτόχειρες της France Telecom. Οι τελευταίοι, όμως, δεν είναι σαν τους πρώτους, καθώς είναι δυτικοί. Ακριβώς, όπως ο «νεαρός σκλάβος» του Πλάτωνα διέφερε από τους άλλους σκλάβους γιατί μιλούσε ελληνικά, έτσι, σήμερα, οι σκλάβοι στη Γερμανία, στη Γαλλία ή τη Βρετανία είναι πιο προνομιούχοι έναντι των λιμοκτονούντων αφρικανών, των βομβαρδισμένων ασιατών, των κινέζων δούλων και εσχάτως των Ελλήνων κωπηλατών της γαλέρας. Οι τελευταίοι θεωρήσαμε ότι εισερχόμενοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πολύ περισσότερο στην ευρωζώνη θα απολαμβάναμε τα τυχερά του προνομιούχου δούλου. Αλλά φευ! Τώρα που το καταλάβαμε, είναι πλέον αργά. Η Ενωμένη Ευρώπη, το κοινό ευρωπαϊκό σπίτι απεδείχθησαν μύθος. Ούτε οι Γερμανοί, ούτε οι Γάλλοι, κανείς δεν είναι Ευρωπαίος. Ο καθένας θέλει να κάνει την Ευρώπη αυτοκρατορία του.
Με πιο κοντά στο στόχο τους Γερμανούς. Και εάν επρόκειτο για τον «γερμανικό εγωισμό», θα ήταν λίγο το κακό. Πολύ φοβόμαστε ότι οι σύγχρονοι Γερμανοί αντιμετωπίζουν τους άλλους με αλαζονικό και ενίοτε με ολοκληρωτικό τρόπο. Ακριβώς όπως οι ναζί, οι οποίοι ανήγαγαν σε μοναδική παγκόσμια αξία τη δική τους εθνική κουλτούρα, το δικό τους τρόπο σκέψης και ζωής, αρνούμενες το σεβασμό στους τρόπους των άλλων λαών και την κατακτημένη διιστορική αξιοπρέπειά τους. Γι’ αυτό ο ναζισμός και ο φασισμός είναι εδώ έχοντας ως όπλο τους το φόβο. Η σημερινή Σύσκεψη Κορυφής στις Βρυξέλλες παρουσιάζεται ως η συντέλεια του κόσμου. Φόβος παντού και για τα πάντα. Φόβος για τις τράπεζες, φόβος για την εργασία, φόβος για την επιβίωση, φόβος για το μέλλον των παιδιών, για την κλιματική αλλαγή, για όλα.
Αυτές οι φοβίες συντείνουν στη διαμόρφωση του ψυχισμού των ανθρώπων αλλά δεν συνιστούν στήριγμα που θα προσανατολίσει την ύπαρξη ή που θα μας κάνει να γνωρίσουμε που οδεύει ο κόσμος. Αντιθέτως, διαταράσσουν την ορθή χρήση του νου, οδηγώντας στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό γερμανικού τύπου, όπου ένας λαός, οι Γερμανοί εν προκειμένω θεωρούν ότι έχουν προτεραιότητα στις γεωπολιτικές επιλογές, στην κατοχή των πλουτοπαραγωγικών πηγών, στην κατάκτηση εδαφών και προπάντων στην υποταγή των ανθρώπων στους σκοπούς τους. Αυτός είναι ο αποκαλούμενος κοινωνιολογικός ναζισμός.
Συνεπώς, η σημερινή κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι πολιτική, είναι πολιτιστική, είναι κοινωνιολογική και ανθρωπολογική. Προπάντων είναι διεθνής. Γι’ αυτό η αντίδραση και η αντίσταση δεν πρέπει να τοπικές, αλλά διεθνικές. Όμως, για να είναι αποτελεσματικές πρέπει να συμβεί το πέρασμα πίσω από τον καθρέφτη, η διάβαση πέρα από τους ναρκισσισμούς και την άγρια επιθυμία για δύναμη των «οδηγών». Το ιστορικό υποκείμενο της σημερινής εξανάστασης είναι η κοινωνία των πολιτών. Γι’ αυτό τον κυρίαρχο ρόλο πρέπει να έχει η κοινωνία, η οποία σήμερα είναι απούσα. Γι’ αυτό οι ηγήτορες και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι πρέπει να ηγούνται υπακούοντας. Η ανυπακοή του ηγήτορα σημαίνει άμεση ανάκληση από τους εκπροσωπούμενους. Έτσι η λαϊκή κυριαρχία αναδομείται και μεταβάλλεται σε κανονιστική αρχή του δημόσιου βίου.
Με πιο κοντά στο στόχο τους Γερμανούς. Και εάν επρόκειτο για τον «γερμανικό εγωισμό», θα ήταν λίγο το κακό. Πολύ φοβόμαστε ότι οι σύγχρονοι Γερμανοί αντιμετωπίζουν τους άλλους με αλαζονικό και ενίοτε με ολοκληρωτικό τρόπο. Ακριβώς όπως οι ναζί, οι οποίοι ανήγαγαν σε μοναδική παγκόσμια αξία τη δική τους εθνική κουλτούρα, το δικό τους τρόπο σκέψης και ζωής, αρνούμενες το σεβασμό στους τρόπους των άλλων λαών και την κατακτημένη διιστορική αξιοπρέπειά τους. Γι’ αυτό ο ναζισμός και ο φασισμός είναι εδώ έχοντας ως όπλο τους το φόβο. Η σημερινή Σύσκεψη Κορυφής στις Βρυξέλλες παρουσιάζεται ως η συντέλεια του κόσμου. Φόβος παντού και για τα πάντα. Φόβος για τις τράπεζες, φόβος για την εργασία, φόβος για την επιβίωση, φόβος για το μέλλον των παιδιών, για την κλιματική αλλαγή, για όλα.
Αυτές οι φοβίες συντείνουν στη διαμόρφωση του ψυχισμού των ανθρώπων αλλά δεν συνιστούν στήριγμα που θα προσανατολίσει την ύπαρξη ή που θα μας κάνει να γνωρίσουμε που οδεύει ο κόσμος. Αντιθέτως, διαταράσσουν την ορθή χρήση του νου, οδηγώντας στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό γερμανικού τύπου, όπου ένας λαός, οι Γερμανοί εν προκειμένω θεωρούν ότι έχουν προτεραιότητα στις γεωπολιτικές επιλογές, στην κατοχή των πλουτοπαραγωγικών πηγών, στην κατάκτηση εδαφών και προπάντων στην υποταγή των ανθρώπων στους σκοπούς τους. Αυτός είναι ο αποκαλούμενος κοινωνιολογικός ναζισμός.
Συνεπώς, η σημερινή κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι πολιτική, είναι πολιτιστική, είναι κοινωνιολογική και ανθρωπολογική. Προπάντων είναι διεθνής. Γι’ αυτό η αντίδραση και η αντίσταση δεν πρέπει να τοπικές, αλλά διεθνικές. Όμως, για να είναι αποτελεσματικές πρέπει να συμβεί το πέρασμα πίσω από τον καθρέφτη, η διάβαση πέρα από τους ναρκισσισμούς και την άγρια επιθυμία για δύναμη των «οδηγών». Το ιστορικό υποκείμενο της σημερινής εξανάστασης είναι η κοινωνία των πολιτών. Γι’ αυτό τον κυρίαρχο ρόλο πρέπει να έχει η κοινωνία, η οποία σήμερα είναι απούσα. Γι’ αυτό οι ηγήτορες και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι πρέπει να ηγούνται υπακούοντας. Η ανυπακοή του ηγήτορα σημαίνει άμεση ανάκληση από τους εκπροσωπούμενους. Έτσι η λαϊκή κυριαρχία αναδομείται και μεταβάλλεται σε κανονιστική αρχή του δημόσιου βίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου