Του Θανάση Καρτερού
Λένε ότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και φυσικά αυτό ισχύει επί εκατό για αποφάσεις όπως η τελευταία της Συνόδου Κορυφής των χωρών της Ευρωζώνης. Πράγμα που επιβάλλει, μέχρι να γίνουν γνωστά τα κατά Μπαρόζο τεχνικά θέματα, να είναι όλοι επιφυλακτικοί. Παρ' όλα αυτά όμως, ακόμα και χωρίς τις λεπτομέρειες, μπορεί κανείς να καταλήξει σε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα.
Πρώτον και για άλλη μια φορά η Ελλάδα δανείζεται για να μπορέσει να πληρώσει τους δανειστές. Ούτε ένα ευρώ από τα νέα δανεικά δεν θα πάει για ανακούφιση των Ελλήνων, όπως διαφημίζει ο Παπανδρέου, ή για την ανάπτυξη.
Δεύτερον, αυτό γίνεται με κάπως καλύτερους οικονομικούς όρους -επιτόκια, χρόνος αποπληρωμής- αλλά με επαχθέστατους πολιτικούς όρους. Η απόφαση δεν αφήνει καμιά αμφιβολία: Θα παρακολουθούμε πολύ στενά την αυστηρή εφαρμογή του προγράμματος, που θα βασίζεται στη διαρκή αξιολόγησή του από την Κομισιόν σε συνεργασία με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, λέει. Συνεπώς από τούδε και εις το εξής θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε υπό καθεστώς ύπατης αρμοστείας.
Τρίτον, το νέο σχέδιο αποτελεί πανηγυρική ομολογία χρεωκοπίας των προηγούμενων. Απολύτως τίποτε δεν έμεινε όρθιο από τους στόχους που διακήρυσσαν όσοι τα επέβαλαν, εκτός από τα σκληρά μέτρα που με τη βούλα μιας ευρωπαϊκής απόφασης χαρακτηρίζονται πλέον «άνευ προηγουμένου. Και ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι θα τα συνεχίσει, γιατί αλλιώς «όλα θα πάνε στράφι».
Τέταρτον τα περί νέου σχεδίου Μάρσαλ δεν προκύπτουν από πουθενά -εκτός από τους ευσεβείς πόθους των προθύμων. Αναδιάταξη των πόρων του ΕΣΠΑ και τα κεφάλια μέσα -αυτό λέει η απόφαση. Ενώ η διαφημισμένη επαναγορά ομολόγων θα γίνεται μόνο με απόφαση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και η επίσης διαφημισμένη συμμετοχή ιδιωτών θα είναι απολύτως εθελοντική.
Και πέμπτον, αντίτιμο του συγκεκριμένου σχεδίου, που το κόστος του δεν μπορεί κανείς αυτή τη στιγμή να εκτιμήσει ακριβώς, είναι η χρεωκοπία της χώρας. Επιλεκτική, προσωρινή, αλλά πάντως χρεωκοπία. Και όσοι υποστηρίζουν ότι αυτό δεν σημαίνει τίποτε, αποκρύπτουν και τις απρόβλεπτες επιπτώσεις στην οικονομία, και τις προβλέψιμες επιπτώσεις στο κύρος, στη διεθνή θέση και στην αξιοπιστία της χώρας, για τα οποία η κυβέρνηση τόσο καιρό κόπτεται. Αν κανείς αμφιβάλλει, ας ξαναδιαβάσει τις τελευταίες δηλώσεις του Ερντογάν...
Προς τι λοιπόν τα χειροκροτήματα;
Πηγή: Αυγή
Πρώτον και για άλλη μια φορά η Ελλάδα δανείζεται για να μπορέσει να πληρώσει τους δανειστές. Ούτε ένα ευρώ από τα νέα δανεικά δεν θα πάει για ανακούφιση των Ελλήνων, όπως διαφημίζει ο Παπανδρέου, ή για την ανάπτυξη.
Δεύτερον, αυτό γίνεται με κάπως καλύτερους οικονομικούς όρους -επιτόκια, χρόνος αποπληρωμής- αλλά με επαχθέστατους πολιτικούς όρους. Η απόφαση δεν αφήνει καμιά αμφιβολία: Θα παρακολουθούμε πολύ στενά την αυστηρή εφαρμογή του προγράμματος, που θα βασίζεται στη διαρκή αξιολόγησή του από την Κομισιόν σε συνεργασία με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, λέει. Συνεπώς από τούδε και εις το εξής θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε υπό καθεστώς ύπατης αρμοστείας.
Τρίτον, το νέο σχέδιο αποτελεί πανηγυρική ομολογία χρεωκοπίας των προηγούμενων. Απολύτως τίποτε δεν έμεινε όρθιο από τους στόχους που διακήρυσσαν όσοι τα επέβαλαν, εκτός από τα σκληρά μέτρα που με τη βούλα μιας ευρωπαϊκής απόφασης χαρακτηρίζονται πλέον «άνευ προηγουμένου. Και ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι θα τα συνεχίσει, γιατί αλλιώς «όλα θα πάνε στράφι».
Τέταρτον τα περί νέου σχεδίου Μάρσαλ δεν προκύπτουν από πουθενά -εκτός από τους ευσεβείς πόθους των προθύμων. Αναδιάταξη των πόρων του ΕΣΠΑ και τα κεφάλια μέσα -αυτό λέει η απόφαση. Ενώ η διαφημισμένη επαναγορά ομολόγων θα γίνεται μόνο με απόφαση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και η επίσης διαφημισμένη συμμετοχή ιδιωτών θα είναι απολύτως εθελοντική.
Και πέμπτον, αντίτιμο του συγκεκριμένου σχεδίου, που το κόστος του δεν μπορεί κανείς αυτή τη στιγμή να εκτιμήσει ακριβώς, είναι η χρεωκοπία της χώρας. Επιλεκτική, προσωρινή, αλλά πάντως χρεωκοπία. Και όσοι υποστηρίζουν ότι αυτό δεν σημαίνει τίποτε, αποκρύπτουν και τις απρόβλεπτες επιπτώσεις στην οικονομία, και τις προβλέψιμες επιπτώσεις στο κύρος, στη διεθνή θέση και στην αξιοπιστία της χώρας, για τα οποία η κυβέρνηση τόσο καιρό κόπτεται. Αν κανείς αμφιβάλλει, ας ξαναδιαβάσει τις τελευταίες δηλώσεις του Ερντογάν...
Προς τι λοιπόν τα χειροκροτήματα;
Πηγή: Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου