Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας 11/05/2011 ώρα 21:10 ΕΠΙΣΗΜΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Ο τραυματίας Καυκάς Ιωάννης ετών 31 προσεκομίσθη στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ γύρω στις 14.45, μετά από αναφερόμενο ξυλοδαρμό.
Η κλινική εξέταση ανέδειξε εξωτερικά τραύματα στο κρανίο, κυρίως δεξιά και ωτορραγία σύστοιχα. Παρουσίαζε σταδιακή έκπτωση του επιπέδου συνείδησης, και μέχρι την ολοκλήρωση της παροχής πρώτων βοηθειών παρουσίασε κώμα με συνοδό ανισοκορία και χρειάστηκε να διασωληνωθεί επειγόντως.
Ο απεικονιστικός έλεγχος με επείγουσα αξονική τομογραφία εγκεφάλου ανέδειξε κατάγματα κρανίου και εκτεταμένο επισκληρίδιο αιμάτωμα δεξιού ημισφαιρίου, με αξιόλογη παρεκτόπιση της μέσης γραμμής του εγκεφάλου.
Οδηγήθηκε επειγόντως στο χειρουργείο όπου υποβλήθηκε σε κρανιοτομία για αφαίρεση του αιματώματος, αποσυμπίεση του εγκεφάλου και ανάσχεση της αιμορραγίας. Η επέμβαση ήταν επιτυχής. Ο ασθενής νοσηλεύεται στην μονάδα εντατικής θεραπείας υπό φαρμακευτική καταστολή και μηχανικό αερισμό.
Παρά την σχετική σταθεροποίηση η κατάσταση παραμένει κρίσιμη.
Το ανακοινωθέν υπογράφουν:
Ο Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας και συντονιστής Διευθυντής της Β’ Χειρουργικής Κλινικής Σταμάτιος Πίνης
Ο θεράπων Ιατρός επιμελητής Α’ της Νευροχειρουργικής Κλινικής Παναγιώτης Παπανικολάου
4 σχόλια:
«Για το καλό μας»
Ακόμη και ο κ. Τσίπρας μπόρεσε να αντιληφθεί ότι η λεγόμενη έκτακτη σύσκεψη υπουργών Οικονομικών στο Λουξεμβούργο, όπου «πιθανότερα σενάρια είναι η σύνταξη ενός νέου Μνημονίου και η εκποίηση δημόσιας περιουσίας υπό εποπτεία» είναι «αδιανόητο τέτοια θέματα που έχουν να κάνουν με την εθνική κυριαρχία και το μέλλον των επόμενων γενεών να συζητούνται μυστικά, εν αγνοία του λαϊκού παράγοντα και των θεσμών της χώρας».
Δεν γνωρίζουμε με ποιον τρόπο θα επιβληθεί μια τέτοια λύση. Αν οι επικυρίαρχοι αποφασίσουν ότι μπορούν να εκβιάσουν την πολιτική νομιμοποίηση μιας τέτοιας λύσης μέσα από εκλογές, τότε το στήσιμο της κάλπης είναι κοντά. Όμως αυτό που πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο είναι ότι αυτές οι κάλπες, όπως και όποτε στηθούν, δεν θα είναι μια ακόμη συνηθισμένη εκλογική αναμέτρηση. Όχι μόνο λόγω της υφέρπουσας κοινωνικής απαξίωσης του πολιτικού συστήματος. Το ζητούμενο δεν είναι η πολιτική νομιμοποίηση των νέων αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών, όπως συνηθίζει να αποφαίνεται η αριστερά. Το αληθινό ζητούμενο είναι η πολιτική νομιμοποίηση μιας εκτροπής στο όνομα της «σωτηρίας της χώρας», μιας νέου τύπου χούντας με χαρακτηριστικά υπερκομματικής ή οικουμενικής διακυβέρνησης. Πάντα για το καλό μας.
«Επικίνδυνες» οι λιγοστές ελευθερίες μας
Οι λιγοστές ελευθερίες που έχουν απομείνει για τον λαό συνιστούν τεράστιο κίνδυνο για την εφαρμογή του νέου ακόμη πιο εντατικού και αδυσώπητου προγράμματος υποβάθμισης της ζωής του εργαζόμενου και του συνταξιούχου, αλλά και εκποίησης της χώρας. Τα αφεντικά απαιτούν γρήγορες αποφάσεις και πολύ πιο αποφασιστική εφαρμογή των ανάλγητων πολιτικών. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει εντός των παραδοσιακών πλαισίων κοινοβουλευτικής διαβούλευσης, ή με το λαό στους δρόμους και τους εργαζόμενους σε απεργίες.
Νόμιμη εκτροπή
Χρειάζεται επειγόντως μια νέα χούντα, μια νέα χούντα μέσα από την συναίνεση των κορυφών του πολιτικού συστήματος. Αυτό εκφράζει και το «ξέσπασμα» του κ. Λοβέρδου. Δεν ζητά απλά συνενόχους, αλλά την πολιτική νομιμοποίηση μιας εκτροπής που θα επιτρέψει την ακόμη πιο ανάλγητη και πιο καταστροφική εφαρμογή των ίδιων πολιτικών.
Η χούντα αυτή δεν είναι ανάγκη να έχει την μορφή μιας τριτοκλασσάτης δικτατορίας των συνταγματαρχών. Ούτε ανάγκη να συμβεί με άρματα μάχης στους δρόμους. Υπάρχουν δυστυχώς αρκετοί ευυπόληπτοι ακαδημαϊκοί, επιφανείς πολίτες και επίδοξοι σωτήρες της ημεδαπής και της αλλοδαπής, που στο όνομα της πάταξης της «κομματοκρατίας» και φυσικά για το καλό μας, είναι έτοιμοι να συμμετάσχουν ενεργά σε μια επιχείρηση κατάλυσης ακόμη κι αυτών των λιγοστών ελευθεριών προκειμένου να «σωθεί η πατρίς». Το σκηνικό έχει ήδη στηθεί, το υπάρχων σύνταγμα παρέχει όλες τις δυνατότητες, ο πρόεδρος της δημοκρατίας είναι διαθέσιμος, το πλαίσιο της ΕΕ είναι τόσο ασφυκτικό που ακόμη και ο κ. Τσίπρας έφτασε στο σημείο να καταθέσει ερώτηση στη Βουλή όπου εμφανίζεται να ανησυχεί για την εθνική κυριαρχία της χώρας.
Εκλογές ανάλογες του 1933 στη Γερμανία
Βρισκόμαστε ουσιαστικά στις παραμονές μιας εκλογικής αναμέτρησης – όποτε αυτή κι αν γίνει – σαν εκείνη του 1933 στην Γερμανία. Μόνο που αυτή την φορά η ανοιχτή δικτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου, δεν έχει ανάγκη να επιβληθεί μέσα από κάποιους περίεργους ένστολους τύπους με κάγκελα στο μανίκι. Ούτε πηγάζει μόνο από εσωτερικές εθνικές αναγκαιότητες. Ο τόπος διαθέτει υπεραρκετούς γιάπις της οικονομίας και της πολιτικής, έχει πολλούς επίδοξους εθνοσωτήρες, οι οποίοι με τις πλάτες της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι απολύτως πρόθυμοι να αναλάβουν το ίδιο θεάρεστο έργο.
Θα τους αφήσουμε; Θα τους αφήσουμε να μετατρέψουν σε κρανίου τόπο τη χώρα μας; Θα τους αφήσουμε να στερήσουν κάθε ελπίδα για εμάς, τα παιδιά και τα εγγόνια μας; Θα τους αφήσουμε να εξαργυρώνουν τον μόχθο μας στα ταμεία των τοκογλύφων και της ληστοσυμμορίας που κυβερνά Ελλάδα και Ευρώπη; Τι θα πούμε στις μελλοντικές γενιές όταν στο δικαστήριο της ιστορίας μας ρωτήσουν, γιατί αφήσατε αυτή την καταστροφή να συντελεστεί; Τι θα τους πούμε; Βλέπαμε που πάμε, αλλά δεν ξέραμε τι να κάνουμε; Αυτός που από φόβο ή αδυναμία προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, τι περιμένει να συμβεί για να πει φτάνει πια; Να χυθεί αίμα; Να ζήσει την εξαθλίωση και την χρόνια ανεργία, που ζουν σήμερα σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι στην Ελλάδα; Να δει την οικογένειά του να σκαλίζει στα σκουπίδια για ένα πιάτο φαγητό;
Δική μας υπόθεση
Να βρεθεί στην δύσκολη θέση να προσπαθεί να επιβιώσει από τα συσσίτια της ενορίας; Να ζήσει τις κατασχέσεις σπιτιού και οικοσκευής όταν δεν θα έχει να πληρώσει το δάνειο στην τράπεζα; Να καταντήσει να εκλιπαρεί για μια δουλειά του ποδαριού, ώστε να εξασφαλίσει ένα λειψό μεροκάματο; Να βρεθεί στην ανάγκη να βγάλει τα παιδιά του, ή την γυναίκα του στο πεζοδρόμιο γιατί δεν θα μπορεί να κάνει αλλιώς; Να δει το παιδί του, ή κάποιο άλλο εντελώς προσφιλές του πρόσωπο να πεθαίνει στα χέρια του γιατί κανένα ιδιωτικοποιημένο νοσοκομείο δεν θα δέχεται ανασφάλιστους;
Μην κοιτάτε δεξιά ή αριστερά; Δεν υπάρχει κανένας που θα μας λύσει το πρόβλημα. Μόνο εμείς οι ίδιοι έχουμε τη δύναμη να το πετύχουμε. Είναι δική μας αποκλειστική υπόθεση. Κανενός σωτήρα ή κόμματος που νοιάζεται μόνο για την ψήφο μας. Αρκεί ο καθένας μας ξεχωριστά και όλοι μαζί να διεκδικήσουμε την αξιοπρέπεια που μας έχουν στερήσει τόσα χρόνια και να απαντήσουμε στο ερώτημα: Θα τους αφήσουμε;
Δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι, 11/5/2011
Αναρτήθηκε από ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ στις 7:50 π.μ. 0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου