Από το επίκεντρο των γεγονότων

 

του Μάριου Μιχαηλίδη

Ως κάτοικος της πλατείας Βικτωρίας μπορώ να πω ότι έχω αποκτήσει μια σφαιρική αντίληψη των αποψινών τραγικών γεγονότων (Τρίτη, 10 Μάη), τα οποία θέτουν σε δοκιμασία θέσεις και στάσεις γύρω από το μεταναστευτικό και την εγκληματικότητα.

Το γεγονός γνωστό: κάτοικος της περιοχής κατασφάχτηκε τα ξημερώματα, προσπαθώντας να ξεπαρκάρει για να πάει τη γυναίκα του στο μαιευτήριο. Η συνέχεια: το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικής καταγωγής κατοίκων της περιοχής, η Χρυσή Αυγή, οι «πολίτες» του Αγίου Παντελεήμονα συρρέουν στο σημείο το απόγευμα και από εκεί καταριώνται και κυνηγάνε κάθε φουκαρά ξένο που βρίσκουν στο διάβα τους. Πραγματικό πογκρόμ!

Πίσω από αυτά: η περιοχή όλη έχει πλημμυρίσει από ταλαίπωρους μετανάστες, οι οποίοι στοιβάζονται σε απίθανους αριθμούς και γυροφέρνουν, περιμένοντας κάποια καλύτερη μέρα εδώ ή σε κάποια άλλη χώρα. Η ένδεια μεγάλη, ακόμη μεγαλύτερη λόγω της κρίσης. Μία από τις συνέπειες: η απίστευτη εγκληματικότητα. Όποιος δε μένει εδώ, δεν μπορεί να καταλάβει τίποτα. Ο ίδιος ο γράφων, άντρας και σωματώδης, προτιμάει να πηγαίνει στο σπίτι του με ταξί αντί να διασχίζει την 3^η Σεπτεμβρίου στις 11 το βράδυ!

Άρα: χωρίς ρατσιστικές γενικεύσεις του τύπου «φταίνε όλοι οι μαύροι», χωρίς εφορμήσεις του τύπου «φάτε τους», αξίζει να πάρουμε γρήγορα θέση απέναντι σε αυτή την κατάντια:

1. να απαιτήσουμε συνεχή αστυνομική παρουσία στις γειτονιές, η οποία να στρέφεται κατά της εγκληματικότητας, αντί να παρατάσσονται λεγεώνες ΜΑΤ σε κάθε διαδήλωση.

2. Η θέση υπέρ των «ανοιχτών συνόρων» είναι πολιτικά αφελής. Καμιά χώρα στο κόσμο, όσο προοδευτική και μεγάλη να είναι, δεν άνοιξε ή δεν ανοίγει τα σύνορα της στις εκατοντάδες των εκατομμυρίων του «τρίτου» κόσμου. Είμαστε εναντίον του Ιμπεριαλισμού που τους εκμεταλλεύεται και τους σκοτώνει, είμαστε υπέρ της άρσης της φτώχειας (και) εκεί, αλλά το πρόβλημα δε γίνεται με τη μετακίνηση της αθλιότητας από χώρα σε χώρα. Ο τόπος μας και, ιδιαίτερα, το κέντρο της Αθήνας, ΔΕ χωράει απλά άλλο κόσμο που περιφέρει την ανέχειά του, τελεία και παύλα.

3. Προβάλλοντας μια σωστή μεταναστευτική πολιτική, με περιορισμό του αριθμού όσων μπαίνουν και τη διασπορά τους στη χώρα, καθώς και δυνατότητα μετακίνησής τους σε άλλες χώρες, μπορούμε να συσπειρώσουμε το λαϊκό κόσμο του κέντρου της Αθήνας και άλλων πόλεων ενάντια στην κυβέρνηση, την τρόικα και τους τραπεζίτες, περνώντας προοδευτικούς προσανατολισμούς.

ΑΛΛΙΩΣ, ΣΠΡΩΧΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ.