Σήμερα που δεν σκοτώνουν μόνο τ’ άλογα όταν γεράσουν, αλλά και τους ανθρώπους –γέρους και νέους-, έσβησε το γαλάζιο βλέμμα της Σουζάνας Γιορκ(72). Υπέροχη στις ταινίες της, υπέροχη και στους αγώνες της, τότε που διαδήλωνε κατά των πυρηνικών όπλων και των πολέμων. Αλλά και στην Κίνα, ένα νέο κορίτσι, κοντά στα 25, μηχανικός, που εργαζόταν στην γιγαντιαία εταιρία Foxconn, πέθανε, αυτοκτονώντας καθώς δεν άντεξε την επαπειλούμενη απόλυσή της. Είναι το 14ο θύμα της εταιρίας αυτής σε ενάμισι χρόνο. Αλλά και στην άλλη άκρη της Γης, στην Αλγερία ένας άνεργος, νεαρός πατέρας βγαίνει από το δημαρχείο της πόλης του, περιλούζεται με βενζίνη και αυτοπυρπολείται. Είχε ζητήσει από το δήμαρχο εργασία κι ένα κατάλυμα για τη γυναίκα και το μικρό παιδί του. Η απάντηση στην άρνηση του τοπικού άρχοντα ήταν να γίνει παρανάλωμα φωτιάς κατά το ανάλογο του Τυνήσιου εκείνου που αυτοπυρπολήθηκε -πέθανε στις 4 Ιανουαρίου-, ανάβοντας τη σπίθα της εξέγερσης στη χώρα του, που είχε ως αποτέλεσμα τη φυγή από την εξουσία του Μπεν Αλί.
Η Foxconn είναι μία «κοσμόπολις», η ουσία της οποίας είναι η ταχύτητα. Το παρόν εδώ σπανίζει. Η αμφιβολία έχει εξαφανιστεί από τη δύναμη των υπολογιστών. Η τρέλα, οι συναισθηματικές διαταραχές δημιουργούνται με μαζικό τρόπο από τις σκεπτόμενες μηχανές που πλέον είναι ανεξέλεγκτες. Ακόμα και εκείνοι που διαμαρτύρονται κινούνται στο πλαίσιο της «κοσμόπολις», καθώς η διαμαρτυρία τους είναι απολιτική και γι’ αυτό αυτοχειριαστική. Είναι εργαζόμενοι, ανερχόμενοι γιάπις, γέννημα-θρέμμα της αγοράς. Έξω από το πλαίσιό της δεν υπάρχουν. Δεν μπορούν να πάνε πουθενά για να βρεθούν έξω από την αγορά. Το έξω δεν υφίσταται. Η κουλτούρα της αγοράς είναι ολοκληρωτική. Παράγει αυτούς τους άντρες κι αυτές τις γυναίκες. Είναι απαραίτητοι στο σύστημα που ενίοτε περιφρονούν. Εκείνοι, όμως, του παρέχουν ενέργεια. Αυτοί το προσδιορίζουν. Και η αγορά, με τη σειρά της, τους καθορίζει. Αποτελούν εμπόρευμα στην παγκόσμια αγορά. Και υπάρχουν ακριβώς για να αναζωογονούν και να διαιωνίζουν το σύστημα. Η όποιας μορφής διαμαρτυρία τους, ακόμη και η αυτοκτονία, είναι μία μορφή υγιεινής του συστήματος. Αλλά αν αυτά συμβαίνουν στην Κίνα(ή στην Αμερική), στην Τυνησία, μία παραδοσιακή κοινωνία, τα πράγματα λειτουργούν διαφορετικά. Εδώ, ένας άντρας καίγεται και η αγορά ακυρώνεται, καθώς δεν μπορεί να τον διεκδικήσει, ή να αφομοιώσει την πράξη του. Το ίδιο συνέβη με το θάνατο του νεαρού Γρηγορόπουλου το 2008. Αλλά είχαμε και την εντελώς αντίθετη λειτουργία στην περίπτωση της Marfin, καθώς τα θύματα ήταν από την άλλη πλευρά. Συνεπώς, ο θάνατος λειτουργεί άλλοτε σαν πυροκροτητής κι άλλοτε σαν πυροσβέστης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου