Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Καλά και... φλύαρα Χριστούγεννα

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Σε επαρχιακή πόλη, παραμονές Χριστουγέννων της κρίσης, συνέβησαν οι παρακάτω σχεδόν αληθινές ιστορίες, που παρατίθενται εδώ με την ελπίδα αν δεν είναι χρήσιμες όσο ένα σοβαρό πολιτικό άρθρο, να είναι τουλάχιστον εξίσου διασκεδαστικές.
Χριστουγεννιάτικη ιστορία 1
Τοπική παραγωγός γνωστού τοπικού τηλεοπτικού σόου μπήκε φουριόζα μαζί με το συνεργείο της στη μεγάλη αίθουσα του ταμείου ανεργίας και άρχισε να επαναλαμβάνει στους ανθρώπους που περίμεναν στην ουρά την ίδια ερώτηση: "Πώς αισθάνεστε που είστε χριστουγεννιάτικα άνεργος;".Όπως ήταν φυσικό, έπαιρνε διάφορες απαντήσεις. Άλλος έλεγε ότι αισθάνεται μεγάλο άγχος, άλλος μεγάλη στενοχώρια, άλλος μεγάλο θυμό, άλλος τη διάθεση να τα σπάσει όλα, άλλος ξεχασμένος από τους συναδέλφους και τους φίλους του.
Κάποια στιγμή το συνεργείο στάθηκε και μπροστά σε έναν κύριο, που για λόγους δεοντολογίας θα βαφτίσουμε κύριο Ήσυχο, ο οποίος αγχωνόταν όλο και περισσότερο, βλέποντας να πλησιάζει η σειρά του, και το άγχος του έγινε σχεδόν πανικός, όταν η κάμερα τον σημάδεψε και η δημοσιογράφος επανέλαβε αμείλικτη την ερώτηση: "Πώς αισθάνεστε που είστε χριστουγεννιάτικα άνεργος;".

Σιωπή.
Η κοπέλα επανέλαβε: "Πώς αισθάνεστε που είστε χριστουγεννιάτικα άνεργος;".
Ακατανόητο τραύλισμα.
Η κοπέλα έχασε κάπως την υπομονή της: "Θα μου πείτε πώς αισθάνεστε που είστε χριστουγεννιάτικα άνεργος;".
Λαρυγγισμοί σχεδόν τρομακτικοί.
Φυσικά το συνεργείο προχώρησε στον επόμενο και ο κύριος Ήσυχος πίστεψε ότι έχασε τη μεγάλη ευκαιρία να εμφανιστεί επιτέλους κι αυτός έστω για λίγα δευτερόλεπτα στην τηλεόραση. Με μεγάλη του έκπληξη όμως, το ίδιο βράδυ, παρακολουθώντας από περιέργεια το σχετικό πρόγραμμα, είδε τον εαυτό του να επαναλαμβάνει τη σιωπή, το ακατανόητο τραύλισμα και τους σχεδόν τρομακτικούς λαρυγγισμούς στην τηλεοπτική οθόνη, πράγμα που προκάλεσε το χαμόγελο της παρουσιάστριας. "Όπως βλέπετε" η ανεργία οδηγεί ακόμα και σε βουβαμάρα ήταν το σχόλιό της.
Είχε δίκιο, μας είπε ο κύριος Ήσυχος λίγο αργότερα. Οι άνεργοι χρειαζόμαστε μια γλώσσα που να την καταλαβαίνουν όλοι…
Χριστουγεννιάτικη ιστορία 2
Την επόμενη ακριβώς μέρα ο ίδιος κύριος Ήσυχος βρέθηκε στο ίδιο ακριβώς γραφείο, για να πάρει το ίδιο ακριβώς επίδομα, που η καθυστέρηση με τις συνεντεύξεις είχε εμποδίσει πολλούς να πάρουν την προηγούμενη. Και ενώ περίμενε στην ουρά, ένα γραφειοκρατικό λάθος, που ψαλλίδισε όσα είχε λαμβάνειν κατά μερικά ευρώ, έκανε τόσο έξαλλο έναν άνεργο, ώστε να αρχίσει να σπάει ουρλιάζοντας πως έχει τρία παιδιά, ό,τι έβρισκε μπροστά του. Σαν να ήταν μάλιστα το αμόκ του αυτό μεταδοτικό κι άλλοι άνεργοι άφησαν την ουρά και άρχισαν κι αυτοί να σπάνε τζάμια και γραφεία, φωνάζοντας άλλος ότι έχει δύο, άλλος ένα κι άλλος τέσσερα παιδιά.
Ξαφνικά ο κύριος Ήσυχος, που ήταν κάπου εκατοστός όγδοος, όπως μας είπε, στην ουρά, ανακάλυψε ότι ήταν μόνος του, στημένος στη θέση του, ενώ όλοι οι άλλοι ρήμαζαν τα γραφεία. Αποφάσισε λοιπόν και παρά το γεγονός ότι έχει κι ο ίδιος δύο παιδιά, με την ωριμότητα της ηλικίας και της πείρας που τον διακρίνει, να παρέμβει όπως μπορούσε για να μην οδηγηθεί η έκρυθμη κατάσταση στα άκρα.
"Δεν είναι σωστό, συνάδελφοι", άρχισε να φωνάζει, "δεν μας φταίνε σε τίποτε τα έπιπλα... Σας παρακαλώ πολύ, δεν είναι σωστό...". Καθώς όμως κανένας δεν φαινόταν να τον ακούει, αισθάνθηκε ξαφνικά πολύ θυμωμένος, οπότε σήκωσε κι αυτός το πιο κοντινό τραπέζι, που ήταν φορτωμένο με κίτρινους φακέλους, και το εκσφενδόνισε πάνω στη τζαμαρία με τα αρχικά του οργανισμού προστασίας ανέργων.
Έτσι διέπραξε, χωρίς καθόλου να το περιμένει, κάτι ριζικά αντίθετο στις πεποιθήσεις του, αλλά παραδόξως, όπως μας εξομολογήθηκε, ένιωσε μια τόσο απροσδόκητη και άγρια χαρά, ώστε να σηκώσει αμέσως και χωρίς ανάσα άλλο ένα τραπέζι, φορτωμένο αυτό με κόκκινους φακέλους, και να το εκσφενδονίσει στη διπλανή τζαμαρία, που έγραφε τις ώρες λειτουργίας του οργανισμού. Φωνάζοντας μάλιστα τη φορά αυτή ότι έχει δύο παιδιά.
"Α, ακούσατε; Ίσως αυτή είναι η γλώσσα που πρέπει να μιλάμε", δήλωσε αποχωρώντας από τη ρημαγμένη αίθουσα στους τοπικούς βουλευτές, στους εκπροσώπους των αρχών και στους δημοσιογράφους που έσπευσαν επί τόπου. Και χαμογελώντας μετά από πολύ καιρό ευχήθηκε σε όλους
καλά και φλύαρα Χριστούγεννα

Πηγή: Αυγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: