11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: Στα ίχνη… της χαμένης αθωότητας

 του Χρήστου Κάτσικα

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΦΡΑΣΤΙΚΟ ΞΟΡΚΙ

11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: Στα ίχνη… της χαμένης αθωότητας

Εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 5-14 ετών εργάζονται κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες σ΄ ολόκληρο τον κόσμο! Εκατομμύρια άλλα δεν πάνε σχολείο, κακοποιούνται, πεινούν, πεθαίνουν ή μένουν ανάπηρα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης...
Τα στοιχεία είναι επίσημα (Έκθεση UNISEF), εκπληκτικά και ... «μακρινά».Τόσο «μακρινά», έτσι ώστε να «χωνεύονται θεαματικά» ακόμη και μέσα στην «έγχρωμη» δραματοποίησή τους...
Ας έρθουμε, όμως, στα δικά μας, τα κοντινά, κι ας χαρτογραφήσουμε μια σειρά από περιπτώσεις των «παιδιών της θύελλας» που συνθέτουν το μαύρο φόντο του εορτασμού για την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού (11 Δεκεμβρίου) και αναδεικνύουν «χάρτινες» τις Διεθνείς Συμβάσεις για τα δικαιώματά του.
Αποκλεισμός από την εκπαίδευση, παιδική εργασία, κακοποίηση, σεξουαλική εκμετάλλευση, είναι μόνο μερικά «στιγμιότυπα» από το παζλ των «χρόνων της χαμένης αθωότητας», σε μια κοινωνία που για τα πιο αδύναμα μέλη της «λειτουργεί» ως «βιομηχανία» παραγκωνισμένων ανθρώπων που πριν ακόμη κοπεί η κορδέλα των εγκαινίων της παιδικής τους ηλικίας ζωντανεύουν της «γης τους κολασμένους» των παραμυθιών του Άντερσεν, του Ντίκενς, του Ουγκώ, του Μαλό...
Όπως και παντού, έτσι και στην Ελλάδα, οι «αποκλεισμένοι» του εκπαιδευτικού συστήματος είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία παιδιά φτωχών οικογενειών, για τα οποία η φιλελεύθερη πρόταση για ισότητα στην εκπαίδευση μοιάζει με την ψευτοευγένεια μιας πρόσκλησης σε ανεπιθύμητους καλεσμένους, όταν υπάρχει η βεβαιότητα πως οι συνθήκες θα τους αποτρέψουν από το να τη δεχτούν.
Κάθε χρόνο καταγράφονται 10.000 περίπου παιδιά στο μακρύ κατάλογο των αναλφάβητων. Παράλληλα χιλιάδες άλλοι ανήλικοι που δεν καταγράφονται πουθενά είτε δεν πάνε καθόλου σχολείο είτε δεν μπορούν να πάνε. Αναφερόμαστε βεβαίως, στα χιλιάδες τσιγγανάκια που στην πλειοψηφία τους απέχουν από το σχολείο είτε σε -άγνωστο αριθμό- παιδιά κατατρεγμένων προσφύγων ή μεταναστών που η «παρανομία» τους δεν τους επιτρέπει να φοιτήσουν στο σχολείο.
Αποκλεισμός από την εκπαίδευση, αναλφαβητισμός, περιθωριοποίηση....Το «κοριτσάκι με τα σπίρτα» του 2010, είναι εδώ !
ΤΑ ΞΥΠΟΛΗΤΑ ΠΑΙΔΙΑή «ο Όλιβερ Τουίστ, βρυκολακιάζει...»
«Ανήλικοι που δεν έχουν συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας τους απαγορεύεται
να απασχοληθούν σε οποιαδήποτε εργασία». (Ν. 1837/1989, Περί προστασίας ανηλίκων)
Γιατί ακόμη και η πιο εκθαμβωτική «μείωση» της καταγραμμένης παιδικής εργασίας φαίνεται να μην μπορεί να φωτίσει παρά μόνο το σκοτεινό φόντο των δεκάδων χιλιάδων ανήλικων παιδιών της αδήλωτης και «απαγορευμένης» εργασίας των ανηλίκων και μάλιστα, συνήθως, στα πιο αποκτηνωτικά για την ηλικία τους πόστα.
Η σκληρή πραγματικότητα της αδήλωτης και «απαγορευμένης» παιδικής εργασίας χιλιάδων ανήλικων κάνει τις διακηρύξεις για το Έτος του Παιδιού να φαίνονται σαν ελεημοσύνη στην επαιτεία που μπορεί να μαλακώνει για λίγο τις ψυχές σε καμιά περίπτωση όμως δεν εξαφανίζει τη ζητιανιά. Τα ξυπόλητα «παιδιά των φαναριών» που πυκνώνουν τα τελευταία χρόνια, τις «σκοπιές» τους σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα δεν είναι παρά το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί όχι τόσο στους σύγχρονους «ανθρωπολαθρέμπορους» - εκμεταλλευτές τους που περιμένουν στη «γωνία του δρόμου» για τις «εισπράξεις» όσο και κυρίως στην «πολιτεία» του κοινωνικού αποκλεισμού και στη «λογική» των ανισοτήτων που γεννάει. Παιδιά 5-10 ετών τα περισσότερα, περνούν γρήγορα από τη ζητιανιά στην εγκληματικότητα συμπληρώνοντας το όνομά τους στα μητρώα των «καταστημάτων ανηλίκων». Η αλήθεια για τη ζωή αυτών ειδικά των παιδιών παραμένει άγνωστη, αφού δεν «καταγράφονται» σε καμιά επίσημη στατιστική, δεν περιλαμβάνονται σε κανένα πρόγραμμα «ενσωμάτωσης μη ευνοημένων ομάδων»...
Πηγή: alfavita.gr