Χαμιντουλάχ θα σε θυμόμαστε...
Δεν ακούστηκε ούτε ένα σύνθημα, ούτε μια κραυγή, τίποτα... Κάθονταν σιωπηλοί μπροστά από τον άγνωστο στρατιώτη στο Σύνταγμα κρατώντας πλακάτ, πανό και κεριά. Πάνω από 200 αφγανοί, γυναίκες, άντρες και πολλά μικρά παιδιά, διαμαρτυρήθηκαν με αυτόν τον τρόπο για τη δολοφονία του 15χρονου Χαμιντουλάχ Νατζάφι. έλεγε το χαρτόνι που κράταγε ένας πιτσιρικάς, ενώ το μεγάλο μαύρο πανό θύμιζε ότι «είμαστε πρόσφυγες, απαιτούμε τα δικαιώματά μας». Άλλο πλακάτ έγραφε «οποιοδήποτε παιδί θα μπορούσε να είναι στη θέση του Χαμιντουλάχ».
Ναι, οποιοδήποτε παιδί, ελληνόπουλο ή όχι, τι σημασία έχει...
Αφγανοί που πήραν μέρος στη διαμαρτυρία έλεγαν στην «Εποχή» ότι «οι βόμβες μας κυνηγάνε μέχρι την Ελλάδα και οι βόμβες έχουν πολλά πρόσωπα. Άλλες φορές παίρνουν τη μορφή της απόλυτης φτώχειας και άλλες της ρατσιστικής επιθέσης». «Πρέπει να το ζήσεις για να καταλάβεις» μας λέει ένας άλλος νεαρός αφγανός. «Πρέπει να μπεις σε ένα κέντρο κράτησης, να περπατήσεις σε ένα δρόμο, να μπεις σε ένα λεωφορείο, να κάτσεις σε μια πλατεία και τότε θα δεις τι σημαίνει πρόσφυγας, θα δεις τι σημαίνει να είσαι ξένος...»
απο Εποχή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου