Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Λικνίσματα


Όσοι άκουσαν τις δηλώσεις Παπανδρέου-Μέρκελ σε απευθείας μετάδοση, άκουσαν στο τέλος τον Έλληνα Πρωθυπουργό να λέει:
"... υπάρχουν και οι Έλληνες που ζουν εδώ, στη Γερμανία, και είναι πολλοί, όχι μόνο μια γενιά, και δύο και τρεις γενιές τώρα, και έχουν δουλέψει στα εργοστάσια, έχουν δουλέψει σε εταιρείες, έχουν δουλέψει στα σχολεία, είναι καθηγητές στα Πανεπιστήμια, έχουν ανοίξει επιχειρήσεις, είναι μέρος της γερμανικής κοινωνίας και είναι ένας λίκνος, ένας πολύ σημαντικός λίκνος, μεταξύ του Γερμανικού και του Ελληνικού λαού."

Τι είναι όμως ο λίκνος αγαπητά μου παιδιά;

Η λέξη "o λίκνος" δεν υπάρχει. Υπάρχει "ο λύχνος", το λυχνάρι. Υπάρχει ακόμη το λίκνο που είναι η κούνια του μωρού - απο κει και η λέξη λικνίζω- και σήμερα τη χρησιμοποιούμε συνήθως μεταφορικά π.χ. "η Ελλάδα είναι το λίκνο της δημοκρατίας" (!).
Τι εννοούσε λοιπόν ο πρωθυπουργός; Μόνο αυτός το ξέρει.
Εμείς όμως μπορούμε να κάνουμε μια υπόθεση: η αγγλική λέξη λινκ (link) που χρησιμοποιείται ευρέως και στο διαδίκτυο, σημαίνει "σύνδεσμος".

Πιθανόν λοιπόν να ήθελε να πεί ότι οι ομογενείς μας στη Γερμανία είναι ένας σύνδεσμος μεταξύ του Ελληνικού και του Γερμανικού λαού, πιθανό κάτι να του θύμιζε και η λέξη "λίκνο" και να ... εξελλήνισε τη λέξη λινκ.

Αυτό σας πείραξε; θα πεί κάποιος. Όχι, αλλά αποπνέει μια μελαγχολία όπως και να το κάνουμε.
Ο γιός, του γιού του Γεώργιου του Α. Που διατυμπάνισε ότι ήταν ο παππούς του αυτός που ανέβασε την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη. Και συμπέρανε ότι καλά έκανε ο παππούς και συνεργάστηκε με τους Άγγλους για να αιματοκυλίσουν την Αθήνα το Δεκέμβρη του 44. Και καλά έκαναν και τα ΜΑΤ της κυβέρνησής του και επιτέθηκαν στον Μανώλη Γλέζο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: