του Παύλου Ροβολή
Στη συνεδρίαση της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Θήβας, στις 8.12.2009, κατέθεσα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αγωνιστικής διεκδικητικής παρέμβασης- μια ολοκληρωμένη πρόταση- την οποία θα στέλναμε ως απόφαση στην διοίκηση της Γ.Σ.Ε.Ε. με το εξής περιεχόμενο:
Αγαπητοί συνάδελφοι.
Με αφορμή τα υποτιθέμενα μεγάλα οικονομικά προβλήματα, όπως διατυμπανίζονται από την κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τους τραπεζίτες και τους κάθε λογής ειδικούς όπως Trice, Barozo κ.λπ. η Ελλάδα βρίσκεται σε «έκτακτη κατάσταση». Έκτακτη κατάσταση σημαίνει ότι ετοιμάζεται μια ολομέτωπη επίθεση σε όλα τα επίπεδα για να σαρωθούν οι όποιες κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων. Το κεφάλαιο διεκδικεί- στο όνομα της κρίσης- μια θριαμβευτική νίκη στρατηγικής σημασίας. Διεκδικεί την άνευ όρων παράδοση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Εκτιμά ότι ήρθε η ώρα να ξεμπερδεύει μια για πάντα με όποιους και ότι αμφισβητεί την κυριαρχία του.
Με βάση αυτή την εκτίμηση είναι ανάγκη και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να περάσει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προετοιμάσει όλες τις δυνάμεις του όχι μόνο για να αποκρούσει την επίθεση αλλά και να αγωνιστεί αποτελεσματικά ώστε την κρίση να την πληρώσουν τελικά αυτοί που την δημιούργησαν.
Εκτιμώ, λαμβάνοντας υπ όψιν και τις διαθέσεις των εργαζομένων, ότι σήμερα χωρίς χρονοτριβή χρειάζεται η οργανωμένη και καλά σχεδιασμένη με αποφασιστικότητα ενωτική μαζική παρέμβαση του συνδικαλιστικού κινήματος για να αποτραπούν δυσάρεστα και επώδυνα μέτρα για τους εργαζόμενους.
Η Γ.Σ.Ε.Ε. πρέπει να συναισθανθεί τις μεγάλες ευθύνες της απέναντι στο σύνολο των εργαζόμενων. Πρέπει να πάρει όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες ώστε να οργανώσει την αντίσταση για την αποτροπή των αντεργατικών πολιτικών χωρίς καθυστέρηση και κωλυσιεργίες με συμμετοχή σε αδιέξοδους διαλόγους. Τέτοιες κινήσεις όχι μόνο δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα αλλά δημιουργούν σύγχυση και αποπροσανατολισμό.
Πιο συγκεκριμένα προτείνω:
1) 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση μέσα στο Δεκέμβρη.
2) Οργάνωση συγκεντρώσεων-συλλαλητηρίων προετοιμασίας για την καλύτερη συμμετοχή στην απεργιακή κινητοποίηση τις απογευματινές ώρες σε όλες τις πρωτεύουσες των νομών σε όλη την Ελλάδα.
3) Άμεση καταγγελία της Σ.Σ.Ε. Διαμόρφωση διεκδικητικού πλαισίου που όχι μόνο θα καλύπτει τον πληθωρισμό αλλά θα έχει ως στόχο ουσιαστικές αυξήσεις που θα βελτιώνουν ουσιαστικά τους μισθούς και τα μεροκάματα ώστε να αντιστοιχίζονται με το προεκλογικό σύνθημα της ΓΣΕΕ «την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν».
4) Άμεση σύγκληση του γενικού συμβουλίου της Γ.Σ.Ε.Ε. με τη συμμετοχή των προεδρείων των ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων όλης της χώρας με συγκεκριμένη πρόταση που θα περιλαμβάνει ολοκληρωμένο αγωνιστικό και διεκδικητικό σχέδιο –πρόγραμμα ως εξής:
α) Το μήνα Φεβρουάριο να πραγματοποιηθούν συνέδρια σε όλα τα Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες της δύναμης της ΓΣΕΕ με συγκεκριμένη πρόταση για οργάνωση της πάλης των εργαζόμενων για διεκδίκηση της Ε.Σ.Σ.Ε. και απόκρουση των αντι-ασφαλιστικών και αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης.
β) Στης 5 Μαρτίου ημέρα Πέμπτη 24ωρη πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση και απόφαση για 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις μια (1) κάθε εβδομάδα.
γ) Την ίδια περίοδο, και όσο θα διαρκούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις, δύο μέρες την εβδομάδα απογευματινές ώρες οργάνωσης συγκεντρώσεων-συλλαλητηρίων στις πρωτεύουσες όλων των νομών της χώρας.
Την πρόταση απέρριψε αμέσως η ΠΑΣΚΕ. Οι άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΜΕ- ΔΑΚΕ την αποδέχτηκαν στην συνεδρίαση. Όταν, όμως, ζήτησα να την επαναφέρουμε σε άλλο διοικητικό συμβούλιο με διάφορα τερτίπια διαδικαστικά αρνήθηκαν . Από τη στάση των παρατάξεων στην πρόταση, οι εργαζόμενοι αβίαστα μπορούν να βγάλουν ουσιαστικά συμπεράσματα για πολλά και για πολλούς.
Τέλος πιστεύω ότι ένα τέτοιο σχέδιο κινητοποιήσεων, καλά και έγκαιρα προγραμματισμένο, είναι σίγουρο ότι θα έχει αποτελέσματα.
Είμαι αντίθετος σε κινητοποιήσεις «ντουφεκιές» και αποσπασματικές εκ των προτέρων αποτυχημένες.
Μια τέτοια πρόταση πρέπει να καταθέσει η αριστερά στα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα Γ.Σ.Ε.Ε. και Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και η στάση μας πλέον πρέπει να καθορισθεί ανάλογα.
Η απόρριψή της πρέπει να σημαίνει αιτία αποχώρησης από τα προεδρεία αυτών των συνδικαλιστικών οργάνων, και την αποκάλυψη του ρόλου τους στους εργαζόμενους.
Σε καμιά περίπτωση, πλέον, δεν πρέπει να συνεχιστεί το γαϊτανάκι τις σύγχυσης και της δημιουργίας-έστω και ελάχιστων ελπίδων-ότι μπορούν αυτές οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να εμφανίζονται ως υπερασπιστές των συμφερόντων των εργαζόμενων.
Παύλος Ροβολής
Μέλος Δ.Σ. Εργατικού Κέντρου Θήβας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου