Κανείς δεν μπαίνει δυο φορές στο ίδιο ποτάμι
Να ξανακυλήσω νέος κι ακαλούπιαστος
το μαντικό νερό
που σμιλεύει αιώνια την πέτρα
και ταξιδεύει το πλατανόφυλλο
Να σας ξαναδώ
Φτερωτή που ζυμώνει το σώμα
που κλώθει πνεμόνια και δάχτυλα
σε νήμα απαλό και στριμμένο
Γιγαντάνθρωποι με τους γάντζους και τα ζωνάρια
να χορεύουν κρατώντας μπαμπακόμπαλες στον αέρα
Άνδρες βυθισμένοι ως το γόνατο
με μόνο ένδυμα
ένα ρέον κατακόκκινο ρόδο
καταμεσής του στέρνου
να βαπτίζουν τις εξ ουρανού περιστερές
Μη τάχα και ξεδιαλύνω τα σημερινά
τούτα τ' ανακατωμένα
από σπασμένα κασόνια
σε κοιμητήρι οστά χυμένα
Μη και πάλι ποτάμι
απομακρύνεις την κοπριά των ευλαβών πολιτών
στους κήπους των εξοχών
Ανηφορίζω τα νερά για τις πηγές
να σηκώσω το βράχο
μη κι αγγίξω το λαχανιασμένο στήθος σου Ερατώ
Γιάννης Σκληβανιώτης
Από τη συλλογή ΜΙΑ ΦΕΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙ
Ο Γιάννης Σκληβανιώτης γεννήθηκε στη Λιβαδειά. Έχει εκδόσει τα παρακάτω βιβλία: Μυθικά, Μια φέτα φεγγάρι, Άσμα θραυσμάτων, Σκόρπια κι αταίριαστα, Μουσικά παρακείμενα, Ο κατασκευασμένος χρόνος, Λόγος ψευδής.
Απο την Δημοτική Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου