Καπιταλισμός ή σοβαρότητα

Σφοδρή σύγκρουση επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό γύρω από το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».
Στη Νέα Δημοκρατία το πήραν ως χυδαίο υπαινιγμό και γίνανε θηρία.
Δεν μπορείς να συκοφαντείς μια ολόκληρη παράταξη, επειδή φοράει κράνη με κέρατα και πίνει ξινισμένο γάλα γαϊδούρας από τα κρανία των αντιπάλων της, είπε ο Κώστας Καραμανλής.
Άλλωστε είναι γνωστό ότι ο ιδρυτής της παράταξης είχε μόλις εφτά γυναίκες και ήξερε να γράφει και το όνομά του.
Όταν ο Οδόακρος Καραμανλής έκανε επιδρομές στα παράλια της Νορμανδίας, εσείς φωνάζατε έξω από την ΕΟΚ, συμπλήρωσε με νόημα.
Κατόπιν συγκάλεσε εκτάκτως το πολιτικό συμβούλιο του κόμματος στην σκηνή του.
Το πολιτικό συμβούλιο αποτελείται από τους φυλάρχους του κόμματος και τα άλογά τους.
Φάγανε ωμό κρέας και ανταλλάξανε ροπαλιές πάνω στα τρέχοντα πολιτικά ζητήματα.
Αποφασίσανε αμέσως μετά τις εκλογές να λεηλατήσουνε τα ασφαλιστικά ταμεία.
Και να πάρουνε μερικές χιλιάδες αιχμαλώτους να τους πουλήσουνε δούλους στον Φλεξικιούριτη.
Οι υπόλοιποι θα την γλιτώσουν με σκληρή φορολογία.
Την ίδια στιγμή στη Ρώμη, οι συγκλητικοί Προβόπουλος, Δασκαλόπουλος, Μυλωνάς και Μίχαλος, τρώγανε κυπρίνο γεμιστό με πλακούντα γουρούνας και σταφύλια και συζήταγαν για τα σκληρά μέτρα που πρέπει να πάρουμε μπροστά στην οικονομική κρίση.
Ο Πρετεντέρης τούς ψυχαγωγούσε παίζοντας στην άρπα αποσπάσματα από την Οδύσσεια.
Λιοντάρια και κατάδικοι πρέπει να συνεργαστούν για να βγει η χώρα από την κρίση, συμφώνησαν.
Το δίλημμα είχε θέσει από τη γιούρτα του ο Γκούθερ Παπανδρέου στο περιθώριο της λεηλασίας που διοργάνωσε η Βησιγοτθική Διεθνής στην Υπερδνειστερία.
Τελικά, αποφάσισε να τα συνδυάσει και τα δύο και αγόρασε 2.000 σκλάβους αγνώστου προελεύσεως από τον Φλεξικιούριτη.
Α, από τη Λούξεμπουργκ βγήκε το σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα; Νομίζαμε ότι το είπε η Άννα Διαμαντοπούλου για την οδηγία Μπολκεστάιν.
Ή μήπως ήταν ο Χρήστος Παπουτσής;
Ακούστηκε και τότε που πλακωνόταν η σοσιαλδημοκρατία με τη δεξιά σε ολόκληρη την Ευρώπη για το πώς θα προωθήσουν από κοινού την ελαστική απασχόληση.
Ιστορική ήταν εκείνη η μάχη. Αντάλλαξαν επιθετικές προπόσεις και ευχές για καλές διακοπές.
Ο Γιώργος Παπανδρέου αναρωτιέται πάντως μήπως το παράχεσε με τον σοσιαλισμό.
Τι να έλεγε όμως; Κοινωνική λογοδοσία ή βαρβαρότητα, ακούγεται κάπως αδύναμο.
Και για να είμαστε ειλικρινείς, η γραμμή Παπανδρέου κινείται πιο πολύ προς τη βαρβαρότητα με καινοτομία, αποκέντρωση και συμμετοχή για τον πολίτη.
Μην το βλέπετε έτσι. Αν ονομάσεις τη βαρβαρότητα «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις», ακούγεται πιο συγκροτημένο.
Εντύπωση μας έκανε ο Πρετεντέρης, που είπε ότι το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι ένα παρωχημένο δίλημμα που τέθηκε μπροστά στην ανείπωτη φρίκη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Γιατί; Έχει κάτι ο Πρετεντέρης εναντίον του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου;
Επίσης δεν κατανοούμε τι ζόρι τραβάει με τον σταλινισμό. Αμφισβήτησε ποτέ ο σταλινισμός το δικαίωμα των καλοπληρωμένων δημοσιογράφων να υπερασπίζονται την εξουσία;